Eerste dag thuis

28 januari
De eerste nacht in mijn eigen bed was heerlijk. Ik heb heerlijk geslapen en werd pas tegen 9 uur wakker. Eerst maar even de verzekeringspapieren gemaild zoals gisteren gevraagd. Ben erg blij dat ik toch het ziekenhuis heb kunnen verlaten. Zo tegen de middag met Julian een riksja genomen en naar Assi Ghat gereden. Onderweg voor Julian gestopt bij een ATM en ik ben even binnengelopen bij dokter Sagitta Kumar de kinderarts die me door heeft gestuurd naar het ziekenhuis. Haar even verteld hoe alles was gegaan en haar heel hartelijk bedankt voor de goede diagnose en het doorsturen naar het ziekenhuis en dokter Pandey. Daarna langs de ayurvedische kliniek waar ik nog wat geld van tegoed had ivm het niet meer krijgen van betaalde behandelingen. De dokter en haar man, ook een dokter, en de assistente waren er allemaal en ik heb hun even uitgelegd hoe alles was gegaan. Vanuit daar naar Cozy Corner, een restaurantje waar ik vaak kom en welke mensen ik heel goed ken. Hij schrikt zich een hoedje als hij hoort dat ik in het ziekenhuis heb gelegen want als hij dat geweten had was hij en zeker zijn moeder die ik ook goed ken langs gekomen. Ik geef hem aan dat het geen probleem is en dat er genoeg mensen waren om me te helpen. Hij voelt zich erg opgelaten en schaamt zich vreselijk en ik probeer hem echt uit te leggen dat het geen probleem is maar dat gaat er moeilijk in bij Indiërs. Ik kom een menu kaart bij hem halen zoadat Dhiraj en ik samen eten kunnen bestellen voor mijn afscheidsdiner donderdag avond. Ik mag hem meenemen en zal hem morgen terug brengen. Dan lopen we door naar Sparsa waar RajKumari me in de armen valt als ze me weer ziet. De dokter is er niet en ik kan niet te weten komen hoe lang het nog duurt voor hij terugkomt. Ik zeg tegen haar dat ik later wel een keertje kom. We lopen naar Banti, THE bed, maar deze waren we op de brommer al tegengekomen en hij is nog niet terug dus Megha zegt ga eerst maar eten en kom daarna terug dus dat doen we. Op naar Aum Cafe waar de Amerikaanse eigenaresse direct tegen me zegt zo lang niet gezien dus het hele verhaal verteld aan haar. Ze geeft me nog een tip voor een ziekenhuis in Delhi, Fortis hospital, mocht ik in Delhi nog hulp nodig zijn voor ik terug ga vliegen. We lunchen hier even en ik ga mijn fruitgehalte maar even opkrikken door een curd met een grote fruitsalade te nemen. Julian stort zich weer in het westerse voedsel en neemt pasta. Dan gaan we naar de Bed en Banti is ondertussen ook thuis gekomen. De acupressuur man komt ook even langs om naar me te kijken en hij geeft aan dat ik er goed aan heb gedaan om naar het ziekenhuis te gaan. We kletsen wat en Julian wil nog een shirt kopen. Het duurt erg lang voor hij eruit is en we komen dan ook later thuis dan afgesproken met Dhiraj maar wat ik al voorspelde aan Julian straks haasten wij ons en is Dhiraj er niet komt net zo uit kantoor is nog dicht dus we zijn te laat en hij ook dus. Hij wil me voorstellen aan een kennis die me graag wil ontmoeten. Ik bel hem maar eens want het is ondertussen zo tegen 16.45 uur maar hij komt eraan geeft hij aan. Voor de kennis komt hebben we weer een intensief gesprek over hoe het hier werkt met relaties, trouwen, uithuwelijken, Hoe het gaat tussen jongens en meiden. Elke keer verbaas ik me weer over hoe bepaalde zaken hier geregeld zijn. Of juist niet geregeld zijn en ik kan me nu ook ondertussen bepaalde misstanden wel voorstellen in dit land, niet dat ik zaken wil goedpraten maar ik kan het me indenken. Omdat ik vaker hier ben nemen veel mensen me ook in vertrouwen door me dingen te vertellen en mijn mening te vragen. Voor mij af en toe erg moeilijk maar ik probeer me in hun situatie te verplaatsen en met hun erover te praten. Dan komt de kennis van Dhiraj binnen en we maken kennis met elkaar. Helaas geen Facebook dus contact houden gaat alleen via Dhiraj op Fb. Omdat het ondertussen al weer erg laat is geworden en ik geen zin heb om nog een keer met een riksja weg te gaan neem ik een kant en klaar pasta gerecht en maak dat in de keuken klaar. Dhiraj gaat naar huis voor het eerst sinds ik er ben want er is nu nog een vrijwilliger op kantoor die er ook een kamer heeft. Ik zal onze gesprekken 's avonds wel missen. Zijn moeder is vast blij dat hij weer wat meer thuis is 's avonds. In de loop van de avond maar even mijn dagboek bijgewerkt nog even op de Skype met mijn schoonzus en de kids en mijn mail bijgewerkt. Nog een leuk cadeautje van de accountant in de mail, of ik de BTW van het vierde kwartaal nog even wil overmaken, ja die dingen gaan gewoon door ook al ben je niet in Nederland.
Daarna slapen en morgen zien we wel weer. Helaas van de verzekering geen telefoontje gehad vandaag morgen maar weer zelf contact opnemen om moedeloos van te worden pffff, welterusten.