Relaxdagje

Vandaag niks op het programma dus ik ben gewoon lekker lang blijven liggen. Heerlijk om elke morgen wel een lekkere douche te kunnen nemen ben wel blij dat ik mijn eigen badkamer en wc heb. Na de douche ben ik naar het Aum Cafe gelopen waar ik tegen Baba Godiva aanliep een Amerikaan die 30 jaar geleden hier is gekomen en onder de woorden fuck Amerika zijn paspoort in de Ganges heeft gegooid en dus nooit meer weg is gegaan. Ik had hem eerder al ontmoet tijdens de community lunches in River Ashram, die nu helaas gesloten is. Toen hij mij zag riep hij Hello Petra from Holland want er woont hier nog een Petra uit Duitsland die ook iedereen kent. Ik ben bij hem gaan zittende heb hem een Lassi aangeboden en ik heb een curd met vers fruit genomen om te dag te starten met een pot verse muntthee altijd goed. We hebben heerlijk bijgekletst en ik vertelde hem over dementen van River Ashram die ik ook op Facebook heb. Hij heeft echt niks geen telefoon, geen computer geen krant dus helemaal afgesloten van enig nieuws dus ik liet hem wat foto's zien van hun op Facebook ook van Leaf een van de dames die zwanger is en haar mooie buikje liet zien. Hij vroeg of ik een bericht namens stem kon sturen met een foto dus samen met Chris uit Australië die hier ook vaak te vinden is een selfie van ons 3 gemaakt en die op Facebook naar Leaf gestuurd en als ik bericht terug krijg zal ik Baba deze weer laten zien. We komen elkaar vast wel weer tegen in Varanasi hoe groot het dan ook is we komen beide in dezelfde gedeeltes van Varanasi. Daarna riep Anil me op facebook en ik had misschien nog een klusjes voor hem waar hij geld mee kon verdienen dus ik vroeg wanneer hij kon komen. Hij gaf aan met Kaushal samen te komen en kon nu wel komen dus ik zei kom maar naar Aum Cafe dan drinken we eerst wat en gaan dan naar mijn huis om met de huisbazin over de klus te praten.
Ondertussen neemt Chris uit Australië afscheid want hij heeft een andere afspraak en Baba en ik kletsen nog even rustig door. Baba wil de krant nog even lezen en dat geeft mij tijd om even Facebook en mijn dagboek bij te werken. Lastig dat ik nog geen Wifi heb in het huis waar ik nu woon wat dat betreft was ik in het kantoor van Fairmail wel erg verwend. De 24/7 had ik Wifi met uitzondering van de momenten dat er storing was haha want die waren er ook heel veel maar dan toch nog. Als het goed is zal er volgende week Wifi zijn dus dat is wel lekker. Baba gaat naar de krant ook verder en ik maak kennis met een jongen uit Egypte een hele leuke knul die in zijn eentje aan het reizen is voor de eerste keer. Hij vraagt me het een en ander over Benares en over nog een aantal plaatsten waar hij naartoe wil en die ik ook ken. Het zoontje van de mevrouw die er werkt heeft ondertussen zijn I-phone gekaapt en heeft opeens iemand op face time we lachen ons ziek het meisje aan de andere kant weet niet wat er aan de hand is dus we leggen haar even uit wie ze ervoor heeft. Het is zo leuk om mensen van diverse pluimage te ontmoeten en ook al heb je een kort gesprek met hun het geeft je zoveel energie. Vooral als je uitlegt wat je hier doet en dat je hier vaker komt brengt geanimeerde gespreksstof teweeg. En zelfs heb je soms mensen, net als deze jongen ook, die zeggen volgens mij moet ik nog een keer terugkomen en misschien ook iets aan vrijwilligerswerk hier doen,nou kom maar op plekken zat waar ze je kunnen gebruiken. Ondertussen komen mijn mannen ook boven, Kaushal en Anil Rao, en ik bestel nog even een drankje voor hun voor we gaan. Ik reken af en samen lopen we naar mijn huis. Gelukkig zijn beide dames ook thuis en kunnen we gelijk met de dochter van gedachten wisselen waarvoor ze hulp nodig heeft. Anil en Kaushal kunnen haar zeker helpen en zij biedt ook hulp aan de jongens met hun school want deze vrouw is universitair opgeleid en heeft hoge functies gehad. De hele familie trouwens is een familie van dokters, papa,opa,overgrootvader en ook broers van haar. Ja als je in Delhi woont en je hebt hier in Benares zo een groot 2e huis dan heb je wel wat geld hier in India en dat kun je aan alles zien. Nou ik hoop dat het voor beiden wat oplevert en vooral voor Anil wat geld voor zijn familie. Na het gesprek gaan de jongens mee naar mijn kamer en zoeken ze voor hun zelf en voor hun broertjes en zusjes kleding uit. Ondertussen hebben ze mijn stroopwafels gespot en ja hoor die gaat eraan, in een mum van een tijd is het op. Nogmaals vertellen ze me dat dit hun lievelings koekjes zijn dat wist ik toch maar ja ik moet een beetje delen mijn huisverhuurster heeft er een voor me gekregen, Gerda heeft er eentje gekregen en ik heb er nog een over voor Dhiraj. En op=op. Opeens begint het buiten giga te regenen en na verloop van tijd ook binnen, ik plaats een plastic bakje maar wat ik toen nog niet in de gaten had was dat het boven mijn bed met een straal naar beneden komt dus de jongens trekken als een gek het bed van de muur om meer schade te voorkomen. Ik haal snel het beddengoed eraf en alles is idd nat inclusief de kussens en het matras. De huisverhuurster zegt dat er zo een mannetje komt om op te ruimen als de bui over is, een voordeel het koelt in ieder geval een paar graden af naar 33 graden. Er komt idd een mannetje met emmer en doek om het meeste water op te ruimen. Later kijken we of ze het bed verschonen of dat ik de naburige kamer ga slapen. De jongens gaan weer naar huis met de buik vol stroopwafels en ik loop naar Open Hand Cafe om te kunnen internetten en te proberen met mijn moeder te skypen en te kijken hoe het nu met mijn vader is. Ik bestel eerst maar eens een heerlijk pot thee dat is ook het enige waar ik zin in heb. Dan eerst alle app'jes die binnen zijn gekomen in de periode dat ik geen Wifi had beantwoorden en dan probeer ik te Skypen met mijn moeder en ja hoor ik heb haar al gauw aan de lijn. Gelukkig heeft ze nu hulp van thuiszorg gekregen voor mijn vader want ze kan het ook niet meer alleen doen hoe graag je dat ook wilt dat kost je teveel energie op den duur. Ze komen dus 2 x per dag om hem aan te kleden en te douchen en weer klaar te maken voor bed. Het gaat gelukkig ietsje beter met mijn pa maar vooruit zal het niet meer gaan. Ze loopt met de laptop naar hem toe en dan kan ik hem zelf zien en spreken, erg fijn. Hij ziet mij ik zie hem en dat is altijd fijner dan aan de telefoon. Ik zeg in een geintje tegen hem dat hij het nog even moet volhouden want ik ben zo weer thuis en hij moet er wel een beetje om lachen. We kletsen even en hij is zelfs nog geïnteresseerd in hoe het mij gaat of ik het naar mijn zin heb. Ben erg blij met deze kostbare momenten en die koester ik heel diep in mijn hart. Dan is het tijd om af te breken want ik moet gaan eten bij de ouders van Dhiraj. Kaushal zou er ook zijn om eventueel te vertalen. Ik neem maar een riksja want met die regenbui is het spekglad, dat ervaar ik dan ook want ik ga onderuit over een bult stront van een heilige koe, gelukkig valt de schade mee en kom ik eraf met een hoop modder op mijn been en broek en een schaafwond, die zal ik straks maar flink schoonmaken onder de douche. Als ik aankom is er ook een andere Indiase mevrouw die er voor de vertaling zit, een hele vriendelijke vrouw die aangeeft al heel veel over me gehoord te hebben via alle tieners. Er speelt het een en ander in de wijk en ze wil me graag uitleggen wat er allemaal gebeurd is de laatste maanden sinds ik er niet meer was. Dat doet ze duidelijk en Dhiraj zijn vader en moeder vullen het verhaal in Hindi aan. Er worden me veel zaken duidelijk maar ik weet wel dat het ingewikkelde kwesties zijn die hier spelen ook tussen families onderling. We kletsen nog even ik had wat kleding voor de kleintjes meegenomen en een tas met koekjes en ander eten. Dat komt allemaal weer goed terecht. Na ons kletsrondje moet er gegeten worden. Maar dat is altijd vreemd in India jij eet en de rest zit erbij te kijken. Ik had al gezegd niet teveel moeite te doen voor me omdat ik niet zoveel eet maar dat kun je blijven zeggen. Gelukkig begrijpen ze dat ik niet alles op kan en beledig ik hun daar niet mee. Dhiraj zijn vader regelt een riksja voor me, erg moeilijk na zo een regenbui en zo rond 20.45uur, en ik ga terug naar mijn eigen huis. Terug buurt ik nog even met de beide dames van mijn huis en ze nemen nog maar een stroopwafel die ik ze had gegeven, ze zijn er ook gek op. Dan zo rond 22.00 uur zoek ik mijn plekje op en neem nog even een lekkere douche, helaas valt de stroom uit dus mbv mijn telefoon moet ik mijn weg vinden maar ik ben dat ondertussen wel gewend. Mijn kamer hadden ze helemaal opnieuw ingericht met een nieuwe matras, nieuw beddengoed en het end andersom zodat ik niet weer een nat bed krijg mocht het weer ga hozen. Nog even het dagboek bijwerken en dan lekker slapen, welterusten tot morgen Petra.