Het voelt alweer heel gewoon allemaal
Door: Petra van der Wal
Blijf op de hoogte en volg Petra
29 Januari 2016 | India, Benares
Vrijdag 29 januari 2016
Vanmorgen was ik al vroeg wakker maar aangezien er om 10.00 uur iemand die de zaken van de huisadres beheert voor me zou komen volgens mijn housekeeper kon ik nog wel even proberen een uurtje te slapen. Zo rond 9.00 uur sta ik dan toch maar op maar helaas had ik me de start anders voorgesteld.... Er komt niks uit de warm water kraan en ik heb dus alleen maar steenkoud water en dat terwijl het hier echt koud is in de ochtend. Dus heel voorzichtig me maar gewassen met een in koud water gedrenkt washandje brrrrr echt koud hoor wat zijn we dan verwend in Nederland maar ja het grootste deel van de bevolking hier heeft niet eens een douche laat staan warm water. Die staan s morgens gewoon bij een ouderwetse pomp in de straat zich af te poedelen. En ook dan word je schoon hoor want ik kan me niet herinneren dat mijn kinderen hier een vervelende geur afgaven. Op deze momenten realiseer je je hoe goed we het hebben in Nederland ondanks dat daar zeker mensen zijn die het niet breed hebben. Als ik zit te wachten komt er echter een statige Indiase man binnen samen met de housekeeper. Ze gaan een van de andere kamers binnen. Zou ik dan toch nog buren krijgen? Na verloop van tijd komt de man bij me nestelt zich voor als een oom des huizes uit Lucknow, een grote stad een eind verderop. Hij vraagt me direct het hemd van het lijf, daarin zijn Indiërs nooit zo moeilijk, en ik stel hem dezelfde vragen terug. Hij is van mijn leeftijd geeft hij aan, 55 dus iets ouder, zijn zoon van 30, nog thuiswonend en gestopt mrt de zoveelste baan, komt morgen om hier te solliciteren bij een bank. Wat ik me daarbij voor moet stellen na zijn omschrijving? Klinkt als een beetje verwend rijk zoontje die niks leuk vind maar we zullen het zien. Ik ga na verloop van tijd richting Banti zijn winkel. Ondertussen is het ver na 12 uur en heb ik nog niks gegeten maar Banti last zijn hulp eten voor me halen van straat, een heerlijk utpan, een soort pannenkoek met daarin uien, kruiden etc erg smakelijk. Ik ga met Banti op zijn scooter naar een vriend van hem die en klein guesthouse heeft geopend en wat hij me graag wil laten zien omdat hij natuurlijk gasten wil krijgen. Ik zal voor hem een review op trip advisor zetten zodat de mensen hem daar kunnen vinden. Natuurlijk moeten we chai drinken en hij wil ons ook eten aanbieden maar we hebben Megha beloofd daar te komen. Dus als bedankje voor mij vraagt hij me of ik en henna schildering wil hebben op mijn hand en dat vind ik natuurlijk goed. De vrouw heeft in mum van tijd een kunstwerk op mijn hand gezet. Net moet eerst drogen en dan kun je het afvegen en blijft er een tekening achter. Daarna gaan we naar Megha, Anthony zijn vrouw, die in hun huis is dat vlakbij die van mij ligt. We kletsen even bij en natuurlijk komt er weer eten op tafel. Ik zit nog redelijk vol van het late ontbijt maar voor het fatsoen eet ik wel iets. Ik ga na het eten terug naar mijn kamer om te kijken of mijn warm water probleem is opgelost. Helaas is er niks aan gedaan dus morgen maar weer een keer een poging wagen. Ik lees wat en werk mijn dagboek bij en zo tegen 18 uur Nederlandse tijd bel ik mijn moeder op Skype. Het is best fijn om zo contact met elkaar te houden en eerlijk gezegd spreken en zien we elkaar nu meer dan ik gewoon in Nederland ben. Zo rond 23.45 wordt er gebeld, ik ga voorzichtig kijken maar het is mijn buurman. Ik had de deur met de sleutel afgesloten maar blijkbaar heeft hij geen sleutel, die was hij dus vergeten mee te nemen zei hij. Hij had zijn zoon bij hem die net per bus was aangekomen. Even snel kennis gemaakt en dan ga ik nog even mijn verslag afschrijven. Zo tegen 1 uur ga ik proberen te slapen en dat gaat gelukkig prima, welterusten door morgen.
Vanmorgen was ik al vroeg wakker maar aangezien er om 10.00 uur iemand die de zaken van de huisadres beheert voor me zou komen volgens mijn housekeeper kon ik nog wel even proberen een uurtje te slapen. Zo rond 9.00 uur sta ik dan toch maar op maar helaas had ik me de start anders voorgesteld.... Er komt niks uit de warm water kraan en ik heb dus alleen maar steenkoud water en dat terwijl het hier echt koud is in de ochtend. Dus heel voorzichtig me maar gewassen met een in koud water gedrenkt washandje brrrrr echt koud hoor wat zijn we dan verwend in Nederland maar ja het grootste deel van de bevolking hier heeft niet eens een douche laat staan warm water. Die staan s morgens gewoon bij een ouderwetse pomp in de straat zich af te poedelen. En ook dan word je schoon hoor want ik kan me niet herinneren dat mijn kinderen hier een vervelende geur afgaven. Op deze momenten realiseer je je hoe goed we het hebben in Nederland ondanks dat daar zeker mensen zijn die het niet breed hebben. Als ik zit te wachten komt er echter een statige Indiase man binnen samen met de housekeeper. Ze gaan een van de andere kamers binnen. Zou ik dan toch nog buren krijgen? Na verloop van tijd komt de man bij me nestelt zich voor als een oom des huizes uit Lucknow, een grote stad een eind verderop. Hij vraagt me direct het hemd van het lijf, daarin zijn Indiërs nooit zo moeilijk, en ik stel hem dezelfde vragen terug. Hij is van mijn leeftijd geeft hij aan, 55 dus iets ouder, zijn zoon van 30, nog thuiswonend en gestopt mrt de zoveelste baan, komt morgen om hier te solliciteren bij een bank. Wat ik me daarbij voor moet stellen na zijn omschrijving? Klinkt als een beetje verwend rijk zoontje die niks leuk vind maar we zullen het zien. Ik ga na verloop van tijd richting Banti zijn winkel. Ondertussen is het ver na 12 uur en heb ik nog niks gegeten maar Banti last zijn hulp eten voor me halen van straat, een heerlijk utpan, een soort pannenkoek met daarin uien, kruiden etc erg smakelijk. Ik ga met Banti op zijn scooter naar een vriend van hem die en klein guesthouse heeft geopend en wat hij me graag wil laten zien omdat hij natuurlijk gasten wil krijgen. Ik zal voor hem een review op trip advisor zetten zodat de mensen hem daar kunnen vinden. Natuurlijk moeten we chai drinken en hij wil ons ook eten aanbieden maar we hebben Megha beloofd daar te komen. Dus als bedankje voor mij vraagt hij me of ik en henna schildering wil hebben op mijn hand en dat vind ik natuurlijk goed. De vrouw heeft in mum van tijd een kunstwerk op mijn hand gezet. Net moet eerst drogen en dan kun je het afvegen en blijft er een tekening achter. Daarna gaan we naar Megha, Anthony zijn vrouw, die in hun huis is dat vlakbij die van mij ligt. We kletsen even bij en natuurlijk komt er weer eten op tafel. Ik zit nog redelijk vol van het late ontbijt maar voor het fatsoen eet ik wel iets. Ik ga na het eten terug naar mijn kamer om te kijken of mijn warm water probleem is opgelost. Helaas is er niks aan gedaan dus morgen maar weer een keer een poging wagen. Ik lees wat en werk mijn dagboek bij en zo tegen 18 uur Nederlandse tijd bel ik mijn moeder op Skype. Het is best fijn om zo contact met elkaar te houden en eerlijk gezegd spreken en zien we elkaar nu meer dan ik gewoon in Nederland ben. Zo rond 23.45 wordt er gebeld, ik ga voorzichtig kijken maar het is mijn buurman. Ik had de deur met de sleutel afgesloten maar blijkbaar heeft hij geen sleutel, die was hij dus vergeten mee te nemen zei hij. Hij had zijn zoon bij hem die net per bus was aangekomen. Even snel kennis gemaakt en dan ga ik nog even mijn verslag afschrijven. Zo tegen 1 uur ga ik proberen te slapen en dat gaat gelukkig prima, welterusten door morgen.
-
31 Januari 2016 - 08:50
Marrit:
Truste Petra, hopelijk lossen ze het snel op met het water! Groetjes -
31 Januari 2016 - 09:54
Bonnie:
ik hoop dat je nu wel lekker hebt kunnen douchen!
Prachtig die hennatekening!
We kijken nu al weer uit naar de volgende dag!
Heerlijk om zo met je mee te leven en te reizen.
Oook wij genieten hier!
Je bent weer helemaal thuis daar!
Veel plezier vandaag!
Oant Moarn.
-
31 Januari 2016 - 13:57
Gertrud:
Hoi Petra,
Fijn dat je het zo naar je zin hebt. Koud water is gezond moet je maar denken.
Fijne tijd verder!
Groetjes,
Gertrud -
31 Januari 2016 - 14:05
Ina :
Hoi Petra,
Fijn dat je je weer zo thuis voelt in India en dat iedereen blij is je weer te zien. Ik heb je verhalen met plezier gelezen en zal het bijhouden ;). Bijzonder dat je je daar zo thuis voelt. Maar dat deze reis weer eens ongestoord verloopt is je van harte gegund.
Geniet er lekker van en tot blogs!
Lieve groet,
Ina en Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
