De laatste dag
Door: Petra van der Wal
Blijf op de hoogte en volg Petra
22 Februari 2016 | India, Benares
Mijn laatste echte dagje in Varanasi breekt vandaag aan. Dus vandaag not een aantal zaken regelen. De ochtend ben ik lekker thuis en reflex ik lekker. Om 12 uur had ik afgesproken met Gwen en Dhiraj omzet gaan lunchen bij Mark. Helaas is het de derde dag van de bruiloft aldaar en dat is de dag dat de bruidegom opgehaald wordt en dat gaat met een gigantisch kabaal je kunt elkaar gewoon niet eens verstaan want ze staan onder het raam te toeteren. Ook is er geen stroom ivm de bruiloft volgens Mark, hoewel ik die link niet helemaal kan leggen, dus veel keuze is er niet qua eten. Ik besluit om een frietje te nemen dat is nog te krijgen. We kletsen even lekker bij en bespreken de aanstaande verhuizing van Gwen die er aan staat te komen. Ik neem afscheid van haar en we beloven elkaar in oktober weer te zien. Ik ga naar de winkel waar ze kruiden verkopen en neem nog wat kardemom, kaneel, tumeric en mosterdzaad mee voor thuis. Ik heb gelezen dat honing met kaneel elke dag een goede invloed op het bloed en op kanker heeft dus daar ga ik iets mee doen. S morgens in de muesli een lepel heel simpel.ik loop nog even naar Banti die heeft het erg rustig en vanuit zijn winkel loop ik direct door naar Megha zijn vrouw. We kletsen even bij en dan ga ik richting mijn huis. Aan de overkant beginnen opeens heel veel kinderen collectief een hele lading mantra's op te dreunen. Het is een soort van veredeld katten gejank. Ik mag toch niet hopen dat dit de hele avond zo doorgaat. Maar dat weet ik al gauw want ik krijg een app van Megha of ik ook last heb van dat gejank. Ze geeft aan dat dit 2 x per jaar een soort ritueel is waarbij ze de hele nacht doorgaan, nee he. Maar geeft ze aan straks stoppen de kinderen en komt er man die het overneemt alsof dat minder erg is. Ik ga eerst maar eens richting open hand cafe om nog wat te eten. Ik neem het zekere voor het onzekere de kaatste dag en neem een heerlijke traditionele pasta met tomatensaus en zonder gehakt natuurlijk, helaas. Als ik terug loop is het weer een drukte van jewelste en staat het hele kruispunt dicht met een bruiloftsoptocht. De bruiloften zijn hier altijd een bepaalde tijd van het jaar dat heeft ook te maken met gesternten en dat priesters dan aangeven dat het de tijd is om te trouwen. En een bruiloft duurt hier minimaal 3 dagen en is immens groot. Met een giga fanfare orkest erbij en allerlei grote stellages met lampen. In het midden de auto heel mooi versierd met o.a. Afrikaantjes en slingers met daarin het bruidspaar. De bruiloftsgasten zijn allemaal ook heel mooi uitgedost en lopen mode auto heen. Het kost me enige
moeite om er doorheen te komen maar dan hoor ik het katten gejank alweer en weet ik zeker wat erger is... Thuis krijg ik ook alles goed mee door de ramen in mijn kamer. Ondertussen heeft de man inderdaad het zingen overgenomen. Het geluid voelt iets minder aan misschien iets monotoner zodat je er beter bij in slaap valt. Ik Skype weer even met mem en da dan toch proberen te slapen, welterusten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley