Vroeg uit de veren

De eerste schrik alweer gehad vanmorgen vroeg toen ik de deuren open wilde doen, onze rat sprong uit de beide deuren de keuken weer in, grrrr. Die zit dus nu weer op een verkeerde plek.
Het is vroeg, 5.00 uur, donker buiten en koud. Ik heb me dik ingepakt in mijn westerse kleding met shawl om. En het is stil, voor Varanasi begrippen dan wel te verstaan. De koeien liggen op de straten langzaam wakker te worden en hun voor te bereiden op de dag die gaat komen. In de tempel is het natuurlijk al weer een drukte van de belang en de verkoper van de bloemen heeft zijn stekje alweer ingenomen. Zo her en der liggen nog mensen lekker in de foetushouding te slapen. De eerste riksja's zijn al in de weer. Varanasi ontwaakt. En natuurlijk heb ik er direct een een riksja rijder aan mijn broek hangen omdat ik in mijn westerse kleding loop en een foto toestel bij me heb. Ik vertel hem een keer dat ik geen belang heb maar hij blijft achter me hangen, moet hij weten. Ik loop in rap tempo naar Assi maar als ik aankom zie ik dat de ceremonie nog niet begonnen is. Er zijn best wel al veel mensen op de been en ik zie Dhiraj staat. Later komen Chandu en Kaushal ook aanlopen. Leon de Duitse jongen zou ook mee maar stond niet klaar dus ik ben gegaan, het was niet zo een ochtend mens dus het is überhaupt maar de vraag of en wanneer hij uit zijn bed komt. We bekijken de ceremonie en ik probeer toch nog wat mooie foto's te maken. Daarna gaan we richting worstelaars. Altijd een heerlijk verscholen plekje boven de Ghats waar gelukkig niet veel toeristen komen. Je moet het plekje ook weten te vinden. Hier vinden op traditionele wijze worstel wedstrijden plaats in het bijzondere zand. Als we komen is er nog maar een worstelaar aan het In trainen. Binnenkort zijn er wedstrijden en daarom zijn er nu niet veel. Maar gestaag volgen er meer mannen. Helaas komt er een georganiseerde toer met 6 toeristen binnen die niet rekening houden met enige regel, schoenen uit etc. Ze banjeren zo naar binnen en blokkeren gewoon je zicht. Leon, een bokser
gaat meetrainen en ook Kaushal en Chandu gaan wat inspannende oefeningen doen. Leon kan hier gratis trainen en in de sportschool in Assi moet hij 2000 per maand betalen dus hij komt voortaan hier. De leider van de schoolt heet hem van harte welkom. We lopen via de achteraf weggetjes terug naar Assi, Leon gaat terug om te ontbijten thuis en ik ga met de boys richting Open Hand. Dhiraj vindt dat we het niet kunnen maken om, met 2 werknemers van Open Hand, in Aum te gaan eten. Dus op naar Open Hand.
Daar is het alweer een drukte van belang. Zondag waren ze altijd dicht maar sinds kort zijn ze open en het is een goede dag voor hun. Ik neem een heerlijke latte machiato. Het is alweer lang geleden dat ik koffie heb gehad. Ik zie een heerlijke omelette voorbijkomen en ook die ga ik eens bestellen. Dan heb ik mijn ontbijt maar vast gehad hoef ik onze keuken met huisarts niet meer in gelukkig. De mannen gaan naar huis te eten en ik ga richting Megha. Daar drink ik chai. We kletsen even bij en Krishnav is heel erg lekker zijn flesje aan het leegdrinken.
Vanuit Megha ga ik terug richting huis. Het is rond 11.15 uur als ik thuis ben en Gerda is nog niet opgestaan. Dus ik kleed me snel uit en ga eerst even douchen. Heerlijk daar knapt een mens van op. Helaas hebben we geen internet dus ik schrijf eerst mijn dagboek even bij. Gerda wordt ondertussen ook wakker en we kletsen de ochtend even bij. Ze is na de lange zware bruiloft nog steeds niet fit. Terwijl ze de dag van gisteren, de receptie, zelfs heeft overgeslagen. Ik hijs me in. In Favoriete kuri de Delfts blauwe versie, wel een leuk afscheid vandaag in Tree Ashram helemaal in stijl. Ik gooi gauw voor Ute nog een pakje stroopwafels in de tas, de laatste die ik heb. De schoonmaker is ondertussen gekomen en komt mijn kamer doen. Hij probeert zo goed en kwaad als het kan met ik geen genoeg Hindi en hij geen genoeg Engels een gesprekje te voeren. Hij heeft een klein dochtertje. Ik neem hem mee naar mijn t shirts en geef hem wat shirts en broekjes voor de kleine meid. Hij is er dolblij mee. Hij vraagt naar Nederland en mijn familie en ik laat hem wat foto's zien. Het is een lieve man hij heet Sonu, voor mij gemakkelijk te onthouden want een oud leerling van Fairmail die overleden is heette ook zo, en zijn vrouw heet Rinki, ook gemakkelijk te onthouden en hoe luguber het ook is, dat is de naam van een meisje die ik goed ken dat in dit jaar overleed aan dengue. Wel een lugubere combinatie brrrrr. De koude rillingen gingen me wel even over de rug toen hij dat zei.
Kaushal, Anil, Dhiraj en Chandu halen me op voor Tree Ashram. Aradhana komt rechtstreeks. Het is alweer lekker druk en langzamerhand stromen de mensen binnen, een grote lunch vandaag. Ute heet iedereen welkom en vertelt dat vandaag de advent is begonnen en de vraag aan een ieder is hoe vieren ze Kerst in jouw land. Ik moet met Kaushal en Dhiraj weg om 3.45 uur omdat we een foto sessie hebben bij de Benares School Foundation. Ik neem alleen sla heb even niet zoveel zin in eten. Het duurt vandaag heel eeg lang voor iedereen zich voorstelt en verteld heeft hoe in Jin of haar land Kerst wordt gevierd. Als we rond zijn moet ik helaas afscheid nemen van een aantal bekenden en een aantal zie ik nog wel voor ik ga. Ik ga met Dhiraj en Kaushal op de scooter richting het huis waar we verwacht worden. Het is even zoeken maar opeens zien we Marien ergens op,een dak staan zwaaien. We worden hartelijk onthaalt en tot onze schrik zitten er maar een een paar kinderen met familieleden. Ook de foundation is verbaasd maar de leraar die erbij is vertelt dat hij bijna niemand kon bereiken??? We mogen hopen dat er nog wat komen. Er zouden er rond 45 mensen moeten zijn. Er wordt met alle studenten en begeleiders gesproken en aangegeven hoeveel sponsoring ze nog krijgen, sommigen moeten inleveren. Er is een accountant bij betrokken die heeft gekeken wat de gezinnen zelf kunnen bijdragen. Niet iedereen is er even blij mee. Van een van de meiden krijg ik een mooie zelfgemaakte kerstkaart. Langzamerhand loopt het vol met nog meer mensen, we krijgen somosa's en koekjes geserveerd, lekker. Kaushal maakt van iedereen een profiel foto en ik probeer wat sfeer foto's te maken.
Zo tegen 7 uur is het klaar, ze willen nog dat ik blijf eten maar ik heb een huis vol mensen die al aan het koken zijn. We gaan dus richting huis waar Aradhana en Chandu druk aan het koken zijn. Tom komt ook en ook Leon is van de partij. Ze maken hun favoriet Maggi. Tom brengt chips mee en ook wij hebben chips en de kids zelf ook nog pfff. We eten eerst en dan gaat Tom naar huis. We kijken de film Ice Age een leuke animatie film. Ik mag het internet van Aradhana gebruiken en werk even alles bij. De film is rond 12 uur afgelopen en dan gaan we onze kamers opzoeken. Alles wordt verdeeld en ik ga nog even met mem Skypen. De verbinding valt weg maar ze belt me zelf al terug. We kletsen niet zo lang om de anderen niet wakker te houden en dan ga ik ook slapen.