Een dagje en een nacht treinen

Rond 8.00 uur krijg ik een bericht van Dhiraj dat hij een uur vertraging heeft dus we kunnen nog even blijven liggen. Om 9.15 uur is hij beneden in de lobby en haal ik hem op. Gwen is ondertussen ook wakker en we kletsen bij over van alles en nog wat. Ik regel dat we de kamer vandaag nog kunnen houden voor 1000 rs nou dan kunnen we de spullen lekker laten staan en nog heerlijk even douchen voor de trein vertrekt om 22.25 uur vanavond. Rustig maken we ons klaar en gaan op weg naar Open hand café waar Dhiraj een hele zware tas vol boekhouding af moet geven. Dan gaan we naar het dakterras van Exotic rooftop terras waar we gaan ontbijten. Ik neem een heerlijke bak met fruit, muesli en yoghurt. Helaas hebben ze hier geen echte koffie alleen Nescafé dus daarna vertrekken we richting Open Hand Cafe waar ze echte koffie hebben. Anders komt onze nicotine gehakte geheel onder de streep. Ze hebben inderdaad heerlijke koffie. Ondertussen is Dhiraj gevraagd of hij de boekhouding bij de fabriek kan afgeven. Dus we gaan met een motor riksja die kant op. Onderweg komt Dhiraj erachter dat hij zijn telefoon vergeten is waar het adres in staat. Ik herken wel heel veel van mijn vorige bezoek maar kan niet zeggen of we links of rechtsaf moeten gaan. De buurt komt me niet bekend voor. Na bellen met de chauffeur zijn telefoon komen we in de goede richting en herken ik de fabriek, Pfff ben blij dat we er zijn want het is vandaag weer vies heet. Gwen krijgt een rondleiding in de fabriek van Cornelia en we krijgen een heerlijk fles water en een chai, daar was ik wel aan toe na zo een lange hete rit in een motor riksja. Na heel veel informatie gaan we met de verzamel tuk tuk en daarna de metro terug omdat ik al weet hoe dat gaat en het veel comfortabeler reizen is dan in een motor riksja. Een token, ticket, kost maar 40 rs pp dat is ongeveer 60 cent en dan ben je best lang onderweg.
We komen goed thuis met de metro maar nemen een verkeerde uitgang, er zijn er diversen, zodat we even moeten zoeken hoe we weer in Pahar Ganj terechtkomen. Maar gelukkig lukt dat en Gwen en ik gaan ergens wat eten/drinken zodat Dhiraj door kan naar Open Hand Cafe om daar nog dingen te regelen en zijn telefoon op te halen. Terug in het hotel ga ik me nog lekker even douchen. Als Dhiraj terugkomt gaan we eten, Gwen gaat rusten. We gaan naar de tent waar Dhiraj en de andere Open Hand mensen aten toen ze hier logeerden. Ook een leuk dakterras en we nemen samen een Thali, dat is een blad met verschillende gerechten met rijst en brood, erg lekker. Het is leuk om even samen bij te praten na zo een lange tijd en we hebben elkaar echt gemist.
Na het eten gaan we terug naar het hotel waar Dhiraj zijn id moet inleveren als we samen naar boven willen gaan, hij kijkt er niet van op maar ik vind het raar.
Rond 21.15 uur gaan we bepakt en bezakt richting het station, ongeveer 15 minuten lopen aan het eind van de straat. Op het bord staat nog niet onze trein....... Gwen vraagt het aan iemand... Perron 13 dat is het verste perron grrrrr. Ik mag hopen dat het het juiste perron is. Onderweg vragen we het nog een keer aan iemand en inderdaad 12-13 iT is.
We zoeken de juiste coupe op en Dhiraj gaat met Gwen op zoek naar haar slaapplaats. Ze wil geen airco dus slaapt ze in een andere klasse. Dhiraj en ik gaan daarna op zoek. De coupe is nog niet vol. Tijdens het eerste deel komen er nog mensen bij. We hebben een middel en een top bed maar ik wil graag beneden liggen zodat ik de bagage in de gaten kan houden. We gaan dus proberen te ruilen. Een moeder van een kindje die ook bij ons liggen zegt je moet gewoon gaan liggen en slapen en je niet wakker laten maken haha, goede tip. Na een poosje worden de bedden door ons klaargemaakt en ga ik liggen. Blijkbaar ben ik gauw ingeslapen want er schijnt een meisje te zijn gekomen die beneden zou liggen. Gelukkig wilde zij graag boven liggen dus de ruil was rond zonder enige moeite.
En nu maar afwachten hoe lang en hoe goed ik de nacht doorkom, welterusten