Ashadeep school, een van onze projecten
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
31 Oktober 2017 | India, Benares
Na het ontbijt thuis loop ik naar Assi om me te melden bij de Ayurvedische kliniek voor de massage. De doctor is er ook als ik klaar ben en ik vraag hem of hij iets voor Aradhana kan doen. Hij biedt aan haar gratis te zien en de medicatie zal een klein bedrag zijn. Hij geeft aan dat ze de kleding thuis warm moeten wassen met dettol erin. Het is erg besmettelijk dus hij waarschuwt mij vooral om goed op te passen. Ik weet dat ze bij Aradhana thuis geen warm water hebben dus dan zal ze water moeten koken om de kleding te wassen. Als hij haar gezien heeft zal hij ook voor haar moeder medicijnen meegeven die schijnt het nog erger te hebben.
Ik loop even snel bij Open Hand binnen, zie Dhiraj net weglopen richting markt, en neem even snel nog een Ginger Chili Wake Up cocktail. Dan moet ik echt naar Nagwa naar Kaushal die me naar Ashadeep school brengt.
Beneden staat mijn vaste oudere riksja rijder en hem gun ik wel een paar cent dus hij mag me brengen. Hij weet dat ik weinig met de riksja ga maar als ik hem zie.... gun ik hem een ritje.
Kaushal brengt me op de motor via de grote weg naar Ashadeep, binnendoor schijnt het op dit moment erg lastig te zijn om er te kunnen komen.
We lopen naar de eerste verdieping waar links en rechts de klassen zijn. De kinderen zitten hier gewoon op de grond, ze hebben geen bankjes.
Achterin is het kantoor van Connie Rao en Siddharth, directeur en onder directeur.
Connie verwelkomt me uitbundig met een flinke knuffel, het is ook alweer te lang geleden dat we elkaar echt gezien hadden. Contact is er altijd maar live is toch anders. Siddharth heb ik jaren geleden voor het laatste gezien bij Fairmail. Hij zit in een rolstoel en ze moesten hem toen met 3 man sterk de trappen optillen weet ik nog wel.
Ook hier tillen de jongens hem van de ene naar de andere plek. Hij geeft net als Connie ook nog gewoon les aan een paar klassen.
We kletsen even bij en genieten van net mooie uitzicht over de Ganges, het is wel een uniek plekje. Ook af en toe vervelend want de Ganges stroomt in de moesson tijd nog wel eens over en dan is de school direct aan de beurt.
Ondertussen lopen we even naar boven waar 4 kleuter klassen zijn. Op dit moment zitten ze met z'n allen in 1 lokaal op de grond naar een educatief filmpje te kijken. Ik schat 35 kinderen met z'n allen voor 1 laptop op een klein tafeltje. En dat terwijl er bij ons mega televisie schermen hangen.... Maar het werkt hier ook gewoon en de kinderen zitten te genieten dat zie je aan die koppies.
We nemen ook even een kijkje in de hogere klassen 1 tm 6. Ook is er een kleine bibliotheek waar de kinderen tijdens schooltijd gebruik van mogen maken. Connie zou het graag voor thuis uitlenen maar dan heb je kans dat het volledig kapot terug komt, als het überhaupt al terug komt.
De kleine kinderen gaan naar huis en de grotere kinderen hebben lunch in de school. Wij krijgen boven onze lunch, een giga bord vol wat ik natuurlijk lang niet op kan....
Ondertussen heb ik met Connie besproken wat ze nodig zijn. De school heeft rond de 230 leerlingen en 17 leerkrachten en natuurlijk af en toe ook vrijwilligers.
Ze komen structureel geld tekort voor de leraren salarissen dus het sponsoren van een leraar op school voor ongeveer 100 euro per maand zou welkom zijn.
Ook zoeken ze voor de leerlingen die dit jaar naar de 9e klas gaan en dus naar een andere school sponsors voor 25 euro per maand zijn alle kosten voor de leerling gedekt. Het gaat om 17 leerlingen waarvan er nog 15 een sponsor zoeken.
Dus dat wordt voor mij werk aan de winkel. Gelukkig heb ik een school in mijn geboorte dorp die iets voor me gaat doen en dat kunnen we dan mooi aan elkaar koppelen.
Ook spreken we af dat we met de oudste leerlingen op regelmatige basis Skype gesprekken gaan doen zodat ze beter worden in hun Engels en dat ze iets van elkaar kunnen leren. Als ik terug ben ga ik dat met de school in Nederland verder uitwerken. Connie is in ieder geval enthousiast op dit te doen. Na de. Lunch moeten Connie en Siddharth beide lesgeven dus Kaushal en ik maken nog wat foto's en gaan dan ook weg. Als we wegrijden zien we Akshay op een balkon staan ik zwaai even en we gaan even dag zeggen het is vlakbij. Het is leuk om hem even te spreken het is ook alweer lang geleden dat ik hem zag. We spreken af om volgende week bij hem thuis te komen lunchen. Daarna is hij weer op reis richting Dubai.
Kaushal brengt me naar Assi en ik ga naar Aum, heb zin aan een heerlijke lemon Quenca. Ik zie dat Manu er weer is, wat er nou precies aan de hand is .... Ook voor Shivani is het een raadsel. Zijn moeder schijnt in Bihar te zijn doodgeschoten .... En op het cricket veld is een jongen doodgegaan vorig jaar waar hij ook aanwezig was maar ze weten niet waar het nu mee te maken heeft maar hij moet wel weer naar de rechtbank. India is wat dat betref een raar land voor je het weet zit je in de gevangenis. Baba Govinda wandelt ook binnen en met Shivani kletsen we nog even.
Ik neem een pizza broodje met een kleine aardappel salade dan heb ik genoeg voor vandaag. Helaas zijn ze om 3.30 uur dicht dus ik verkas met Baba naar Open Hand Cafe. Ik schrijf mijn dagboek even bij en dan ga ik via de yoghurtboer richting huis.
Ik ga aan het werk vanaf 18.00 uur. Bij de bakker haal ik nog een broodje voor de avond.
Thuisgekomen wil ik fanatiek aan de slag maar als ik ga bellen via mijn computer hoort degene die ik bel me niet....
Na wat gekloot ben ik opeens mijn geluid helemaal,kwijt en komt er een heftig ruis voor inde plek. Ik hoor degene wel die ik bel maar ik ben niet hoorbaar, GRrrrrrrrr zwaar balen.
Ook heb ik als ik inlog op mijn tablet en telefoon geen abonnement op Skype staan dus ik moet via de laptop bellen.
Ik snap er niks van en Google alles bij elkaar maar kom er niet uit. Een echte helpdesk heeft Skype ook niet dus daar schiet ik ook niks mee op. Met mijn collega probeer ik van alles en nog wat maar het lukt niet.
Na heel veel gerommel heb ik het geluid wel weer terug maar ik kan de binnenkomende telefoontjes niet opnemen. Het is ondertussen 12 uur en ik ben er wel klaar mee morgen maar weer zien. Welterusten
-
01 November 2017 - 09:04
Helga:
Dag Petra,
Ik zie dat je veel naar de open hand gaat, kun je me daar eens het adres van geven, dan kan ik opzoeken waar dat ligt en misschien kunnen we daar dan afspreken
groetjes
Helga en Gudio
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley