Hiep, Hiep Hoera ik ben jarig.

Hiep Hiep hoera ik ben jarig vandaag.
De hele nacht hoorde ik berichtjes binnenkomen op de telefoon dus vanmorgen maar even gekeken. Zo leuk als mensen aan je denken. Na het ontbijt gaan we richting Assi. Natuurlijk staat Suresh buiten en ik krijg direct een prachtige shawl van hem, zo lief. Ik had ook een cadeautje voor hem: wijn en kaasjes daar is hij altijd zo blij mee. We drinken nog een bakje chai en ontmoeten daar dan ook Anna een dame uit Canada. Ze doet iets met gehandicapten en ik vertel haar over Divya Jioty. Ik zeg dat ze wel even mee kan gaan. Dat wil ze graag. Ook komt Leela nog voorbij een vriendin uit Canada die hier ook meerder maanden per jaar woont. We kletsen even bij en dan gaan we richting DJ. We zijn te vroeg..... En ze zijn nog niet klaar met de voorbereidingen dus ik laat Anna en Maartje het winkeltje van hun nog even zien. Dan roept een van de studenten ons naar boven maar dat was jog niet de bedoeling want ze zijn nog niet klaar maar ik mag vast gaan zitten aan de prachtig versierde tafel.
Er staan kaarsjes op en mooie slingers met afrikaantjes. Dan is het zover en gaan ze zingen en gooien allemaal rozenblaadjes over me heen en ik krijg een heerlijk ruikende rozenslinger omgehangen.
En er is .... Taart een prachtige taart met mijn naam.
De kaarsjes worden aangestoken en dan moet ik ze uitblazen en dan kan ik de taart aansnijden. Het is hier de gewoonte, net als bij ons op een bruiloft, om iemand anders een stukje te geven. Ik geef Sheila een stukje en zij mij terug. En ik krijg een veeg slagroom op mijn wangen, ook een gebruik hier. Dan verdelen we de taart en Sheila vraagt aan alle deelnemers van het project of ze iets over me willen zeggen en dan krijg je zulke lieve dingen te horen: ze is onze familie, ze zorgt altijd zo goed voor ons, ze koopt onze spullen, ze is een van ons, we vinden het fijn als ze er weer is etc etc. Het geeft me wel kippenvel hoe ze over me denken maar ik ben ook erg blij met dit project en de mensen.
Sheila heeft haar riksja geregeld om ons na de verjaardag naar Naveen school te brengen omdat we daar om 12 uur moeten zijn. Gelukkig is het niet zo druk en we zijn er redelijk snel.
Het ziet er weet super mooi uit. Ik begroet alle leraressen en Janini, het is leuk om iedereen te zien. De kindjes herkennen me ook direct en een paar ken ik al wat beter vooral door het ogen testen heb ik ze goed leren kennen.
Ik krijg een mooi plekje en Birgit, de eigenaar van de school, is in Goa en Vandana vraagt mij of ik via Skype haar mee wil laten kijken. Dus ik zit met 2 telefoons te filmen en fotograferen. Ze heeft het gelukkig mooi mee kunnen maken op afstand. Na de voorstelling is er een traktatie die wij van Chances 4 Children India altijd betalen. De kinderen krijgen een paddy, een soort bladerdeeg snack met daarin een aardappel mengsel. Ze genieten er weer volop van en ze vertellen me dat ze er erg blij mee zijn. En daar doe je het voor!!!!
Na de voorstelling kletsen we even bij met Janini en de leraressen en een groep studenten, waaronder meiden uit ons huis, hebben een interview met een aantal kinderen. Ze sturen hier Hindi en oefenen op deze manier. Met Vandana gaan we terug naar huis in de motor riksja.
Thuisgekomen gaan we even relaxen want rond 17 uur komen Swati en Ram voor mijn verjaardag. Ze nemen ook een (2e) taart mee en Samosa's.
Het zijn altijd bijzondere combinaties van eten, zoet en hartig na elkaar. Daarna vragen ze waar we willen gaan eten.... Ik dacht dat dit het eten was..... Ik wil niet te ver weg omdat we vanavond bij mijn Indiase familie nog taart moeten gaan eten. We gaan naar Haldi, een Indiaas restaurant vlakbij ons huis. We bestellen een paar gerechten met rijst, chapati en naan het smaakt heerlijk. Ram wil betalen maar dat wil ik niet ik neem hun mee uit eten voor in verjaardag dus ik betaal. Het kost hier ook echt niks want voor ons vieren ben ik 620 rs kwijt rond de 9 euro dus dan kun je nog wel een x uit eten gaan.
Terug in het huis geef ik Swati badstof handdoeken mee die ik had gekocht voor de pads en Ram zet in mijn kast een flesje Wijn staan.... Ik vraag hem of hij wijn lust, ja dus en geef hem er eentje. Je had zin gezicht moeten zien...... Swati is het er niet mee eens maar ik zeg tegen haar dat hij elke avond een klein slokje mag nemen..... Ze moet er wel om lachen.
Dan gaan ze terug naar hun huis en wij gaan richting mijn Indiase familie. Normaal hebben ze ook een diner klaar maar omdat ze veel familie en vrienden te logeren hebben doen we dat volgende week, nu alleen een taart voor mijn verjaardag. Dat wordt dus taart nummer 3, pff
Ook hier weer het ritueel met aansnijden en te eten geven etc. De gasten komen ook binnen en we maken even kennis met elkaar. Er wordt voor me gezongen. Na de cake en thee gaan we terug naar onze eigen kamer en ik bek even met mijn moeder via Skype. Ik bedank haar voor de mooie kaart en het geld daarin. Ik heb mooie Airpods gekocht hiervan, deze zijn een stuk goedkoper in India.
Daarna ga ik nog even mijn werk doen want ik was vrij vandaag maar ik moet mijn signalen nog wel even afhandelen anders heb ik morgen heel veel. Het zijn er gelukkig niet veel dus ik ben vlot klaar en dan da ik met een voldaan gevoel slapen, mijn 57e verjaardag zit er weer op.