De dag van het afscheid nemen
Door: Petra van der Wal
Blijf op de hoogte en volg Petra
10 September 2014 | India, Benares
Vannacht hadden we bijna de hele nacht geen stroom en kon ik dus ook mijn telefoon niet opladen. Ook deed de fan het niet en dan is het ook s nachts ook wel,erg warm dus ik heb miet zo goed geslapen en vreselijk, gedroomd. Ik mag hopen dat die droom nooit uitkomt. Vanmorgen had is een sms van een alarmcentrale die dan nu blijkbaar mijn dossier oppakken dat ze me gebeld hadden en me niet konden bereiken en ze verzochten me hun te bellen. Ik ga eerst even bij mijn huisbazinnen zitten en die vragen of ik mee wil ontbijten. Gelukkig zijn ze redelijk westers ingesteld en hebben ze yoghurt, fruit en muesli dus dat gaat er wel in. Ik moet wel lachen om de moeder die zit de hele dag op de stoel en commandeert alle personeel wat er rondloopt want ze hebben best veel personeel de beide dames. Zo kun je ook wel zien dat ze uit een hogere klasse komen en gewend zijn aan personeel. De dochter vertelt ook dat ze is groot gebracht met personeel en aangezien dat allemaal ongeschoolde mensen zijn van een heel laag niveaus geeft ze aan dat een strakke hand nodig zijn anders gebeurt er niks. Nou dat is dat oudje wel toevertrouwd. Ik wissel met de dochter email, telefoon etc uit en ze geeft aan dat ik altijd welkom ben in Delhi als ze daar is en natuurlijk ook in Benares als ik hier weer naartoe ga. We filosoferen nog even over mijn week hier die begon met de stier die me een kopstoot verkocht en aangezien ze hier veel anders denken denkt ze dat dat een teken voor mij was en dat mijn verblijf hier niet zo goed zou verlopen. Er komt elke dag een soort van een priester bij de dames die hun geboortegegevens bekijkt en daar een horoscoop van maakt. Helaas weet ik mijn geboortetijd niet maar ik zal hem aan haar door mailen dan laat ze er voor mij ook naar kijken hoe het er voor bijstaat. Ik ga daarna naar Aum Cafe om even mijn mail te lezen en wat te drinken. Daar neem ik ook alvast afscheid en vertel dat ik terug ga naar Nederland. Ik heb afgesproken om na schooltijd 12 uur naar Nagwa te gaan om afscheid van alle kindjes te nemen. Aradhana woont te ver om te gaan bezoeken maar die blijft daar ook. Kaushal,Aradhana en Suman zijn er. Anil die vandaag jarig en 18 jaar wordt is nog even bij een vriendje nishant maar die belt dat hij komt en Nishant wil me ook nog even dag zeggen. Chandu komt ook langs. Ik vraag aan Anil of Sandhya ook even kan komen en iemand haal haar van huis net als Anshu. Ik praat even met beide en leg hun uit waarom ik terug ga naar huis. Ze vinden het jammer maar begrijpen het wel. Ik zeg iedereen dat ik zeker weer terug ga komen. Ook mijn eerste tiener Akaash komt nog even handje schudden hij heeft het druk in zijn motorzaakje dat is mooi om te horen. Ondertussen belt de verzekering met vluchten die zijn niet zo mooi qua tijd want ze laten me uren op Delhi wachten maar na wat hen en weer gepraat vinden de beste optie: woensdag 16.45 uit Varanasi naar Delhi 18.05 aankomst en dan vertrek naar Abu dhabi om 21.15 en via daar naar Amsterdam waar ik dan donderdagmorgen om 7uur aankom. Deze vlucht is het beste alternatief. Dan moeten we nog even wachten op Deepa en Krishna die moeten tot half 3 naar school dus ik ga met Anil en Suman naar mijn oude appartement en ons kantoor van Fairmail en ga nog even dag zeggen bij de oude huisbaas en zijn zoon Deepak. Ze zijn verrast om me te zien. Het zoontje van Deepak is alweer zo groot geworden en lijkt precies op zijn vader. Omdat Suman verhuist is gaan we terug langs haar huis en ik ontmoet haar familie daar ook, ze heeft zo een lieve moeder. Kritika het zusje is ook al groot geworden en ligt heerlijk te slapen in het ini Mini huisje. Ze wonen echt met z'n allen in een huisje van hoogstens 3 bij 3 links staat een klein bedje10 cm ertussen en rechts een bedje. Vreselijke omstandigheden maar ondanks maken ze er zeker wat van.deepa komt daar om afscheid van me te nemen. In het winkeltje waar ik altijd mijn boodschappen deed koop ik koekjes, snoep en chips voor Dhiraj. Anil geeft het aan zijn moeder af. Het afscheid van haar is nog wel het ergste ze valt me huilend in de armen en ik haar ook en ondanks dat we een taal barrière hebben begrijpen we elkaar erg goed. Terug in mijn straatje beloof ik iedereen terug te komen zodra ik kan en druk iedereen op het hart om goed hun best te doen op school en goede cijfers te halen. Krishna is ondertussen ook binnengekomen dus daar neem ik ook afscheid van. Anil loopt met me mee voor een riksja bij de brug en dan ga ik richting Assi. Ik loop even binnen bij Anthony daar kletsen we nog even. Ik ga met hem de taxi voor het vliegveld regelen 900 RS en dan loop ik eerst even naar huis. Bij een kunstenaar stop ik nog even om de prijs te vragen van een mooi schilderij maar 400 euro is me echt te veel geld. Helaas wie weet is het er nog als ik weer terug kom. De dames maken direct thee voor me en na de thee ga ik naar open hand om de laatste zaken voor vertrek naar Nederland te regelen. Ik Skype met mijn moeder om te zeggen dat alles rond is en dat ik donderdag thuis ben. Mijn vriendin Gertrud bood direct aan me van Schiphol te halen, heel lief. En dan zit ik rond de koffie donderdag bij mijn ouders en dan maar kijken hoe de situatie met mijn vader is. Ik neem nog mijn laatste avondmaal hier, gewoon lekkere pasta uit Italië. Zo rond 20.15 uur ga ik weg en ik loop nog even binnen bij cosy corner om daar ook te zeggen dat ik weg ga . Moeder is er alleen en zet me gelijk aan een glas water en een cola. Ik klets even met een Amerikaan die me aanspreekt en een combistel uit India/Amerika dat hier tijdelijk woont. Dan neem ik afscheid van moeder cosy en we zien elkaar vast gauw weer? Ondertussen is het al laat geworden dus ik ga naar huis stuur mijn broer een sms over mijn terugvlucht want die kon ik niet skypen. De oude huisbazin laat me binnen en we kletsen nog even en dan ga ik naar bed. Morgen de laatste dag hier, Trusten
Liefs Petra