Terugreis met gemengde gevoelens
Door: Petra van der Wal
Blijf op de hoogte en volg Petra
11 September 2014 | India, Benares
Ik loop dan naar Open Hand voor de laatste mail en kijken of ik nu in kan checken voor de vluchten. Pragya loopt naar het internet Cafe om haar mail te controleren. Het is gelukkig niet druk dus ik bestel een heerlijk ontbijt van verse sap met yoghurt met muesli en banaan. Helaas nog geen mail dus ik hoop maar dat ik mijn stoel nog kan uitzoeken bij het inchecken. Ik neem voor de laatste keer afscheid van alle mensen van Open Hand Cade en erg benieuwd Joe het eruit ziet als ik terug kom na de opknapbeurt. Cornelia was begin van de middag al terug gevlogen naar Delhi. Ik Vannacht slecht geslapen omdat er van alles door mijn hoofd spookte. Vroeg wakker dus ik kon nog goed gebruik maken van mijn laatste uurtjes hier in Benares. Voor de laatste maal trek in mijn Kutha aan, een kledingstuk waarin me erg prettig en thuis voel. Morgen zal ik weer gewoon in de spijkerbroek lopen in Nederland. Natuurlijk zijn mijn huisbazinnen al op, die staan zo rond 5.30 uur al op elke dag en ik drink een kopje thee met hun mee. De dochter Pragya vraagt wat ik ga doen en ze geeft aan dat ze het jammer vind dat we samen geen dingen meer kunnen ondernemen zoals we gepland hadden. Beide dames geven aan dat ze me vreselijk gaan missen, kun je nagaan hoe gauw we een band hadden al na 1 week. Net als de vorige keer toen in in het ziekenhuis kwam heeft elk nadeel een voordeel. Dit is voor mij een nieuwe familie die ik nooit weer zal kwijt raken en waar ik altijd terug kan komen zowel in Benares of in Delhi waar ze eigenlijk wonen. Friends forever. Ik nodig Pragya uit om mee te gaan naar het dorp. Ze hoort me altijd over allerlei plaatsen die ze zelf ook nog niet kent. We lopen eerst naar Aum Cafe en dat vindt ze al een heerlijk adresje waar ze later vast weer gaat komen. Ik neem afscheid van de lieve mensen daar en beloof ze weer terug te komen. Dan lopen we naar The Bed om haar kennis te laten maken met Antony en haar te laten zien wat hij verkoopt. De beide maken kennis en Anthony kende de opa van Pragya die een hele bekende dokter was in Benares. Net als haar vader ook. Ze hebben een echte klik met elkaar, leuk. Die zullen elkaar ook nog wel spreken nadat ik vertrokken ben. Ik neem nu echt voor de laatste keer afscheid van Antony, we zullen elkaar echt missen. Dit is samen met zijn vrouw zo een dierbare vriend van me geworden. Ik hoop dat ze ooit een keer mijn gast zullen zijn in Nederland. De uitnodiging staat en ze Willem dat ook heel graag. Dan op naar de volgende stop mijn acupressuur mannetje, een hele lieve oude man die ik via Antony heb leren kennen en hele goed behandelingen kan geven. Aangezien Pragya en haar moeder beide nogal wat lichamelijke klachten hebben kan hij misschien wel iets voor hun betekenen. Hij komt ook gewoon bij hun aan huis als het nodig is.
Ik loop dan naar Open Hand voor de laatste mail en kijken of ik nu in kan checken voor de vluchten. Pragya loopt naar het internet Cafe om haar mail te controleren. Het is gelukkig niet druk dus ik bestel een heerlijk ontbijt van verse sap met yoghurt met muesli en banaan. Helaas nog geen mail dus ik hoop maar dat ik mijn stoel nog kan uitzoeken bij het inchecken. Ik Skype nog even met mijn moeder. Voor de laatste keer neem ik afscheid van de mensen van Open Hand Cafe en ik ben erg nieuwsgierig hoe het we de volgende keer uit zal zien na de metamorfose. Cornelia is begin van de middag al naar Delhi gevlogen maar die zie ik zeker terug tzt in Delhi of in Benares. Ik wandel naar Megha de vrouw van Antony haar huis om ook nog afscheid te nemen van naar. Ik ga nog even langs de bakker om voor Anil Rao die gisteren jarig was een traktatie te halen. Megha verwachtte me al en wil direct eten voor me klaar maken maar aangezien ik een laat ontbijt had pas ik daar even voor, koud water dat is het enig wat ik wil. We spreken af samen de volgende keer als ik er ben op reis te gaan naar Gujrat of naar Punjab. We nemen afscheid en dan loop ik naar mijn huis terug, vlakbij die van hun dat is ook wel leuk. Ik pak snel even een laatste douche voordat Anil Rao komt om de rest van de spullen op te halen voor de kinderen en de familie van Dhiraj. Anil is er al snel en met hem klets ik nog even bij. Ik geef hem de rest van de spullen mee en wens hem veel succes verder en geef hem aan dat hij me altijd kan bereiken als jij me nodig is. Ik had zomerdag meer voor hem en zinn familie willen doen maar ja dat lukt nu even niet. Met de dames neem ik nog even wat foto's en wisselen we adressen, email ed uit. Ik geef ze als afscheid beide een paar kleine klompjes. De mannelijke hulp haalt vast mijn tas uit de kamer en loopt met mij naar beneden. Ik moest rond 13.50 uur klaar staan voor de taxi. Natuurlijk, zoals ik al verwacht had komt die rond 14.30 uur pas aan dus ik hoop dat we weinig verkeersmaatregelen hebben anders wordt het krap. Gelukkig had ik vanmorgen nog een bericht dat mijn vlucht om 17.10 ipv 16.45 uur zou gaan dus we hebben wat reserve. Onderweg noet hij nog tanken, ja hoor en het is giga druk dus we staan regelmatig echt vast of anders staat er wel een koe op de weg in de weg. 1500 uur gaan we natuurlijk niet meer redden en het wordt inderdaad wel 15.30 uur voor we er zijn. Zoals beloofd heeft hij geen rekening voor me meegenomen voor de verzekering, had ik ook al verwacht. Ik geef hem 100 RS fooi en ga naar de ingang, ik heb geen ticket dus op hoop van zegen dat ik erin mag. Ik laat op de I pad mijn mail met de info zien, toon mijn grootste glimlach aan de politieman en ja hoor ik kom er door. Dan de bagage door de scanner en naar de incheck. Wel een voordeel als je laat komt er staat geen rij. Een mooie Indiër, een uitzondering hoor, heeft alle tijd en wil graag een praatje maken. Hij wil wel naar Nederland dus ik stel hem voor dat we woningruil doen en ruik van baan, hij moet erg lachen. Air India is vast niet zo een slechte werkgever dus dan ben ik ook binnen in India. Ik ga naar de Security om mijn handbagage te scannen en me te laten fouilleren. Vergeten mijn telefoon uit de zak te housen dus ik moet nog een keer terug. De dames die je fouilleren zijn niet altijd even vriendelijk. Zo ook deze niet. Op de borden staat de vlucht nog in de oude tijd en zonder gate. Ik zie steeds een aantal mensen naar het bordje lopen en een van hun vraag ik of ze ook nog Delhi met air India vliegen, ja dus. Nou dan kunnen we elkaar mooi in de gaten houden. Een Indiër spreekt me aan dat er vertraging is en dat het vliegtuig nog binnen moet komen. Dus we wachten maar even. Dan komt hij binnen en gaat iedereen in de rij staan dus ik sluit maar aan. Hoor het vanzelf dat ik verkeerd zou staan. De vlucht is slechts 1.20 dus we zijn snel over. We krijgen een watertje met Maria kaakjes. Ik dommel even tijdens de vlucht. Na de aankomst snel ik naar de bagageband, gelukkig is die van mij er redelijk snel en ik moet daarna naar de vertrekhal lopen om weer in te checken dus dat wordt even rennen met een uur vertraging. Er staan ongeveer 12 mensen in de rij maar er zijn slechts 3 bakjes open en dat gaat niet snel, er zijn blijkbaar allemaal mensen met problemen want de mensen achter de balie lopen maar heen en weer. Stress komt weer boven bij mij. Gelukkig blijken er mensen semen te reizen dus dat gaat iets sneller maar al mer al worst het krap om het oreaden re halen om 20.15. Dan moet ik nog 3 kilo van mijn handbagage overhevelen in mijn grote bagage maar dan kan ik eindelijk door naar de douane. Daar zitten gelukkig wel genoeg mensen en ik ben er redelijk snel doorheen. Dan rennen want ook al noet ik bij gate 9 zijn de afstanden zijn hier giga. Bij gate 3 komt er een man in een golfkarretje langs die vraagt of hij me af kan zetten, ja graag....... Het is idd nog een eind en als ik aankom starten ze 1 minuut later met boarden Pfff gelukkig op tijd. Ik kom terecht in een vliegtuig met 2 rijen van 3 stoelen dus niet zo groot maar het zit vol met Indiase gastarbeiders die gaan werken in Abu Dhabi. Het zijn niet geschoolde mensen want ze kunnen niet eens hun stoel vinden omdat ze niet kunnen lezen. Ik stuur er veel de goede richting uit naar hun stoel. Ze ruiken niet allen erg fris dus dat zal een onprettige vlucht worden. Ik probeer wat te slapen tijdens de vlucht zodat de tijd snel gaat. Er wordt royaal drank , bier en Whiskey, geschonken en ook het humeur van de mannen verandert hierdoor. Ik trek me er niet al te veel van aan. Ik ben blij als ik naar 3 uur op Abu Dhabi landt. Het is hier midden in de nacht en nog 32 graden off, een wand van warmte komt je tegemoet als je uitstapt. Gelukkig kom ik in dezelfde hal aan vanwaar mijn laatste vlucht met de KLM vertrekt dus ik hoef niet al te ver te lopen. Ik ga snel bij de Mac Donalds even een appelsap met een Mc nuggets halen en dan ga ik in de rij staan voor de controle. Ondertussen even mij. Facebook bijgewerkt en mij apps. Mijn moeder even gebeld dat ik hier nu zit. Ik zou een gangpad stoel hebben maar zit midden in de rij van 4 niet erg handig als je er vaak uit moet om een rondje te lopen vooral op een nachtvlucht als iedereen slaapt. Ik ga bij een steward kijken of ik iets kan regelen en aangezien het vliegtuig niet vol zit krijg ik een andere plaats. Top geregeld. De vlucht van 6.45 uur gaat voorspoedig op wat gekrijs van de kinderen achter me. Rond 7 uur zoals gepland landen we op Schiphol.ik bel mijn moeder dat ik er ben en in de loop van de dag naar hun kom. De Douane gaat snel en ook de bagage duurt niet lang. Mijn vriendin Gertrud is ook net in de parkeergarage aangekomen dus we zijn beide gelijk aanwezig, ik wacht even op haar bij de uitgang. Samen lopen we even naar de Delifrance om een cappucino te drinken en even bij te kletsen. De terugreis gaat ondanks de spits voorspoedig en zo tegen 10.15 uur ben ik dan thuis. Gertrud gaat naar haar werk en ik rol om op de bank om even een paar uur slaap tot me te nemen.
-
14 September 2014 - 13:16
Gretha:
Hoi Petra,
''fijn'' dat je weer thuis bent en dat de reis voorspoedig is gegaan. Sterkte met alles en heel veel suc6.
Lieve groetjes. -
14 September 2014 - 23:21
Ina Mulder:
Welkom weer in nederland. Veel sterkte de komende tijd. Denk aan je. Gr.Ina -
15 September 2014 - 19:28
Femmi:
Hoi Petra,
Ik ben net terug van een weekje Denemarken en nu lees ik jouw dagboek,
Wat een schrik, jammer dat je nu terug moet maar ook fijn dat je nu thuis bent.
Ik wens je veel sterkte, groetjes, Femmi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley