Een dag die iets anders loopt dan gepland

Goedemorgen vanuit een, gelukkig, iets koeler Varanasi vandaag. Helaas zijn de temperaturen nog steeds te hoog voor de tijd van het jaar. Maar zo is het goed te doen.
Ik sta rond 8 uur op en maak een heerlijk kopje thee. Van alle verse fruit wat ik gisteren gekocht heb maak ik een gezonde fruitsalade voor het ontbijt. Mijn huisgenoten, daar moet ik nu weer rekening mee houden, liggen nog te slapen dus ik ga voorzichtig richting douche. Na de douche even ontbijten en dan ga ik richting ayurvedische kliniek. Vandaag de een na laatste dag van mijn pakket en er staat een rijst massage op het programma.
Het blijkt dat ik op een houten bank moet liggen, brrr ik voel al mijn botten, en dat ze met z'n tweeën dit gaan doen. Eerst wordt er met olie gemasseerd en daarna met stempels met hierin een rijstmengsel. En als klap op de vuurpijl overgietingen met warme melk. Het liggen op de buik is flink afzien maar de rest...
Ik voel me vandaag een beetje Cleopatra die baadde in ezelinnenmelk.
Na de massage nog een stoombad en deze was heftig heet vandaag. Maar het was een goede dag en morgen als afsluiting nog een x eentje.
Ik heb met Sandra afgesproken in Open Hand om met haar daarna richting Gwen te gaan om de flat te laten zien. In Open Hand werk ik mijn dagboek bij en de informatie over mijn projecten. Deze week nog 2 bezoeken op stapel staan dus het is druk. Ik neem Sandra mee die wil wel vrijwilligerswerk gaan doen dus kan ze kijken wat ze leuk vindt.
Sandra komt niet op de afgesproken tijd wel komen Kady en Lindsey binnen en we lunchen dus maar samen. Ik probeer nog een x de Waldorf salade en geef duidelijk aan dat er geen zwarte olijven in horen maar appel!
Kijken of het nu goed komt.....
En het komt goed een echt Waldorf met gerapte kaas yummie. Ik geniet er dus even dubbel en dwars van.
Ondertussen komt Sandra binnen met volledig bepakking en een Indiase gozer die ze op het vliegveld was tegen gekomen.
Hij wilde mij een aantal dingen vragen omdat hij uit Gujarat komt en hier nog nooit was geweest. Ondertussen probeer ik Gwen te bereiken omdat Sandra nogal laat is maar ze reageert helaas niet. We besluiten dan maar richting Lanka te lopen en te kijken of ze thuis is. Bij de Kiran bakkerij haal ik nog even koekjes en bestel ik 50 tasjes voor in de winkel. Op deze manier heb ik originele tasjes en zo sponsor ik dit mooie gehandicapten project ook nog.
Bij Gwen aangekomen blijkt ze er niet te zijn. We dumpen de rugzak van Sandra en gaan richting Flavours café in de hoop dat ze daar is maar helaas ook daar geen Gwen. We bestellen thee met iets erbij en kletsen even bij. Ondertussen nog steeds berichten sturend richting Gwen. Op een gegeven moment als we net willen gaan krijg ik respons. Ze is niet erg blij dat we er nu pas zijn, nee dat snap ik ook wel maar ja. Het is nu een keer niet anders. We gaan direct die kant op en als we aankopen staat haar gezicht op onweer.
Ik leg uit dat ik haar geprobeerd heb te bereiken zelfs Dhiraj heeft haar gebeld maar ze reageert niet. De boosheid ebt na verloop van tijd al een beetje weg.
Sandra bekijkt het appartement en ik ga richting huis want 18 uur moet ik aan de bak.
Ik probeer een verzamel riksja te nemen maar dat likt niet echt. Dus ik loop maar door en na verloop van tijd komt er toch eentje. Dus ik ga toch nog maar even mee want mijn voet heeft weer flink last van hielspoor.
Thuis gekomen maak ik broodjes leverpastei klaar en ga ik aan het werk. Het is druk met afspraken maken en de telefoon gaat ook regelmatig dus tot 23 uur heb ik wel wat te doen. Dan ga ik lekker slapen.