Bezoek aan de Ngo van Maria mijn Spaanse vriendin

Vandaag ga ik de NGO Seed for Change van (Spaanse) Maria bezoeken. Ze zit ergens in de buurt van Sigra in de slumps waar veel Bengaalse mensen wonen. Om 10 uur sta ik bij Hotel Haifa waar Andrea haar vrijwilliger ons oppikt met een riksja. Kady en Lindsey gaan met me mee. Het is nogal een eindje weg. Ze zitten in een mooi pand hebben veel ruimtes tot de beschikking. Er zijn klassen voor de kleintjes en daar zitten ook oudere kinderen in die nog niet kunnen lezen en schrijven. Vanuit deze klassen worden ze na een test doorgestuurd naar een reguliere school. Ook is er een vrouwenproject met Bengaalse vrouwen die spullen maken die verkocht worden. En dan is er nog een dokter die een aantal malen per week komt en iedereen die in de ngo deelneemt kan hiervan kosteloos gebruik maken.
Ook worden zwangere vrouwen begeleid en is er een project voor geboorte beperking
Tussen de middag krijgen de kinderen een maaltijd met rijst, dal, groente en fruit, erg uitgebreid voor een school. Ook de kinderen die op de andere scholen zitten komen hier naartoe voor een maaltijd. Daarna hebben ze bijles. We bekijken ook de dokterspraktijk. De dokter komt hier een paar keer per week. Ik besluit om, als steun aan Maria en haar prachtige project, wat spullen aan te schaffen. Al met al wordt het nogal wat want ze maken prachtig spullen. We drinken nog een cay en gaan dan per motor riksja weer terug naar Assi. We stoppen even bij mijn huis zodat ik de spullen kan droppen en dan laten we ons bij Open Hand Cafe afzetten. Ik eet niks want om 16.00 uur heb ik afgesproken om met Sandra bij Roma Cafe te eten en daar ga ik echt wat heel erg lekkers nemen, dat wordt echt genieten.
Ik wandel naar Lanka en tref Sandra al bij Roma. We bestellen en ik neem een soort van kipfilet met bruine champignonsaus , met aardappelpuree, heerlijke groente en patat. Vooraf neem ik een TomYum soepje, lekker tranen in je ogen krijgen van de scherpte., neus gaat lopen yummie.
We kletsen gezellig bij en ik vertel Sandra nog het een en ander ober Nepal, voor zover dat nog zo is want ik was er 24 jaar geleden voor het laatst.
Na het eten gaan we nog even langs de bank kijken of ik hier kan pinnen. De andere banken waren niet erg genegen om me geld te geven.
Hier lukt het gelukkig wel dus ik pin ook maar war meer dan heb ik in ieder geval genoeg om de scholen en de huur voor mezelf te betalen.
Ik ga niet meer naar huis lopen, ben al laat dus stuur mijn werk een berichtje dat ik iets later begin. ik probeer een riksja te nemen maar die gek vraag zoveel geld dus ik begin te lopen en onderweg stap ik in een verzamel riksja voor 10 rs. Het laatste stukje naar huis loop ik dan wel.
Thuisgekomen ga ik direct aan het werk en voor je het weet is het alweer 12 uur tijd om te slapen.