Reisdag nummer 2

Bijzonder.... afscheid nemen op Schiphol en elkaar dan hier weer zien. We nemen eerst een heerlijk koffie en kletsen even bij. Daar is tijd zat voor want het is nu 7 uur en we vliegen om 5 uur door. Maartje komt hier 3 weken als vrijwilliger en we gaan op de scholen WW'er ogen testen net als vorig jaar Yvonne heeft gedaan.
Bij Costa brengen we de eerste uurtjes door en kletsen we gezellig bij.
Na verloop van tijd gaan we richting Domestic Airport, even een ander omgeving. De militair wil ons eigenlijk nog niet binnen laten omdat we nog lang niet vertrekken maar we zetten gewoon door.
Boven gekomen is de incheck balie nog niet bekend dus we zoeken maar weer een stoel op om nog even rustig te zitten. Na verloop van tijd kijk ik op de borden en is de balie bekend. We gaan in de rij staan en wachten geduldig af tot we aan de beurt zijn en daarna gaan we door de Security controle, alles weer uitpakken: laptop, telefoons, I pad etc etc
Het duurt een eeuwigheid en de persoonlijke controle schiet ook niet op omdat er steeds groepen stewardessen komen die voor mogen. Gelukkig schiet mijn bagage ook niet op want ik heb er een hekel aan als die onbeheerd bij de de controle liggen en zo kan ik mijn bakje goed in de gaten houden. Na de controles lopen we een rondje winkels en gaan daarna richting gate. Het is nog steeds een aantal uren wachten dus we pakken nog even een heerlijke koffie bij Costa Coffee. Dan naar de gate. Ik voel me langzamerhand steeds minder fit. Mijn gezicht wordt knalrood, krijg een vette flushing en ik voel me niet lekker. Het is een allergische reactie vanuit mijn ziekte maar waarop????
Ik zit mezelf in de weg en moet zoals altijd direct richting toilet..... Zweten en me zo vreselijk lamlendig voelen.... Koffie gehad en snackpaprika's,die ik had meegenomen, en nooit geen problemen en anders heb ik niks gehad. Misschien vermoeidheid.... Ik weet het niet meer. Dit is ook de reactie op alcohol maar ik heb geen druppel gedronken dus ik ken de reactie maar ik weet niet waar hij vandaan komt. Na ongeveer 30 minuten trekt het langzaam weg, gelukkig net op het moment dat we moeten gaan boorden.
En dan krijg ik blijkbaar wat ik heb verdiend.... Mijn stoelnummer wordt aangepast .... Naar stoel 3 B .....BUSINESS CLASS!
Nou is het helaas maar een dik uur vliegen maar toch wie het kleine niet eert....
Er zitten slechts 12 stoelen in Business class dus lekker rustig en even tijd om een tukje te doen. We krijgen natuurlijk een drankje na binnenkomst en daarna eten. Echte kopjes en echt bestek dat is volgens mij het grote verschil met economy class en natuurlijk veel meer beenruimte en groter stoelen maar of je voor zo'n klein stukje nou zoveel extra geld moet betalen....
Maar ik was wel dankbaar voor de switch van Air India en ik heb heerlijk mijn ogen dicht gehad deze vlucht.
We kwamen mooi op tijd aan en Anand had de taxi weer keurig voor me geregeld. Blij dat ik dat altijd via hem kan regelen en dat de taxi's betrouwbaar zijn. In een hele korte snelle rit stoppen we dan eindelijk in Ravindrapury Collony voor ons huis.
Ik loop naar boven om Vandana te waarschuwen dat we er zijn, Vipin is er niet. Ze loopt mee naar beneden naar mijn kamer en het is alsof ik nooit weggeweest ben. Heerlijk al mij spullen weer om me heen.
Ik loop direct mee naar boven naar de familie hun huis en daar drinken we thee. Daarna gaan we naar Maartje haar domein nog een etage hoger. Ze heeft daar het rijk alleen terwijl ik de beneden verdieping met 3 meiden en een kindje van 2 moet delen. Allemaal Noorse dames die hier 3 maanden Hindi studeren. We lopen daarna nog even samen naar Assi kijken of de Swing dancing nog bezig is maar helaas is iedereen al weg. Dan kom ik mijn vriend Suresh tegen en we kletsen even bij. We lopen door naar Assi Ghat want Dhiraj is nog op zijn werk. Dus we gaan even aan bij Downtown Pizza, erg leuk hem weer te zien. Als we weggaan gaat hij met ons mee richting Assi. We kletsen nog even en dan nemen we afscheid van elkaar en wij lopen via Assi crossing terug naar ons huis. En dan is het tijd om naar bed te gaan. Ik rommel nog even wat door mijn bagage en ga dan, wel met een inslapertje, mijn schone Indiase bedje opzoeken, welterusten.