Daar gaan we weer ....

25-26-27 januari 2016 Dedemsvaart, Schiphol, Dubai, Delhi, Varanasi.
Vandaag de dag voor vertrek was niet zo een leuke dag voor mij maar dat is altijd de dag voor vertrek. Stressen en niet echt de plek kunnen vinden maar gelukkig had ik de hele dag nog. Rond 11.00 uur had ik nog een interview voor de krant over mijn trip met Hans Berkenbos in Balkbrug. Daarna even langs Angelique om mijn sleutel en post af te geven. En langs de accountant om de btw aangifte nog te regelen. Ik zat nog met smart op een hypotheekofferte te wachten die erg lang op zich liet wachten maar die kwam rond 17 uur toch nog binnen dus degene die hem moest tekenen kon mooi uit haar werk nog even langskomen. Gelukkig kwam het buurmeisje nog even wat spaghetti langs brengen want de hele dag was het eten er al bij ingeschoten. Rond 19.00 uur even met mijn moeder nog de Skype uitgetest maar ik kan zeggen dat ze het goed in de gaten heeft hoe het moet. Dus het contact in gegarandeerd. Nu maar hopen dat de WiFi ook goed is in India. Nog even de laatste mail gedaan en rond 1.00 uur ben ik gaan slapen. Natuurlijk was ik morgens wel vroeg wakker maar dat gaf me tijd om rustig op gang te komen.
Vanmorgen kon ik gewoon lekker uitslapen want ik werd rond 9.00 uur gehaald door de Schiphol taxi. Een aardige gepensioneerde man uit Schoonebeek kwam me halen en ik was de enige passagier dus ik kon rechtstreeks naar Schiphol. Onderweg was het goed te doen op een klein oponthoud na op de ring bij Amsterdam-RAI. Ik was dus ruim voor half 12 aanwezig in de vertrekhal en kon direct door naar de incheckbalie waar het ook rustig was. Op heel Schiphol was het buitengewoon rustig. Nadat ik mijn tassen had afgegeven, eentje met 12 kilo en eentje met 17 kilo, die mooi binnen de marge van 2 x 20 kilo waren belde ik eerst mijn moeder even. Alles was ondertussen weer veranderd, je moest nu eerst met je ticket door een poortje en daarna kom je dan boven bij een giga bagage controle. Jas en vest uit, riem af en alle camera's uit de tas net als de I pad. Dus ik had 3 kisten vol. Natuurlijk werd mijn tas eruit gehaald. Een hele aardige man liet me de tv zien en vroeg of ik een mes in de tas had. Nou ik weet zeker dat die in mijn grote bagage zit maar tot mijn verbazing zit er in een voor vakje toch een schilmesje, nog vergeten eruit te halen na mijn Italie trip denk ik....... Ik leg hem uit waarom hij er nog in zit en hij gooit hem weg. Ondertussen legt hij een gesprek met me aan waar ik naartoe ga. Hij is erg geïnteresseerd en neemt de tijd om even te kletsen. Tot ergernis van zijn collega's die tussendoor leuke opmerkingen maken zoals: wordt er nog gewerkt vandaag, atv uurtje opnemen? Haha wel lachten maar ik vind het wel leuk dit soort mensen beter dan die chagrijnen die er ook vaak staan. Voor de paspoort controle staan wat rijtjes mensen maar al met al duurt het niet zo lang voor ik er door ben. Ik ga nog even wat winkeltjes langs om wat lectuur mee te nemen en een dwarsligger voor onderweg,lekker klein en handzaam. Bij de Holland winkel score ik nog wat souvenirs voor mijn beide dames van het huis waar ik woon een mooie ketting met een Delfts blauwe molen erop. Voor Mega ook een ketting en voor Banti een mooie sleutelhanger met Amsterdam erop. Daar zullen ze wel blij mee zijn denk ik. Ik had vorige week in Delft al heel veel Delfts blauw gekocht zoals klompjes, molentjes, onderzetters, dienbladen dus rommel zat om uit te delen. Mooi op rijd richting de gate waar ik en heerlijke cappuccino met een kaasbroodje kocht. Op ,in gemak nog even mijn I pad en telefoon opgeladen en Facebook bijgewerkt. Ondertussen komt het vliegtuig binnen, wat een reus zeg die Airbus 380-800. Het is echt het mooiste vliegtuig waar ik ooit mee gevlogen heb en gelukkig vlieg ik vaak met de Emiraten waarbij ze op Dubai altijd met deze vliegen. Als je ziet hoeveel stewards en stewardessen er naartoe lopen ik tel er zo al 25 stuks dus dan weet je hoe groot hij is. Er zitten niet zo heel veel mensen te wachten en later in het vliegtuig zijn er ook heel veel plaatsten leeg, veel mensen hebben 3 of 4 stoelen tot hun beschikking, helaas zit ik samen met een Indiër maar nog wel met een stoel ertussen. We vertrekken mooi op tijd en ik hoor tot mijn verbazing dat het 6 uur vliegen is ipv 6.45 uur, waarschijnlijk hebben we de wind mee. Mijn gangpad stoel is wel weer lekker dan kan ik gaan lopen wanneer ik wil en hoef ik niemand lastig te vallen. We krijgen al heel snel de menukaart uitgereikt en een heerlijk heet doekje, lekker fris. Daarna komt het eten ook al snel langs. In het middenpad naast me zitten twee hele arrogante heren die al direct alle stewardessen lastig vallen en om wijn zeuren, de flesjes vliegen erdoor. Met het eten vragen ze gewoon of ze eerst de beef kunnen krijgen en daarna nog de kip die op het menu staat, wat een stel arrogante ballen zeg. Ze hebben ook gesprekken die je wel moet horen omdat ze hun stemmen flink verheffen. Het is natuurlijk interessant om te laten weten wie en wat je bent. Het blijkt dat ze 5 dagen naar Dubai gaan om het concert van de Simple Minds te bezoeken.
Ze winden alle personeel om de vinger en ik denk dat ze zeker pp 8 flesjes wijn naar binnen hebben gegooid. Ik probeer mijn vliegtuig drankje gin-tonic kijken hoe die valt en of mijn beenmerg er zin aan heeft of niet maar al met al gaat het prima en valt hij goed. Daarna schakel ik maar weer over op de appelsap en het water. Af en toe loop ik even een rondje door het vliegtuig. We komen mooi op tijd aan in Dubai waar ik nog een flink aantal uren moet wachten. Ik bel direct even naar mijn moeder als ik aankom dan weet ze dat het eerste deel van de trip erop zit. Gelukkig is de bagage door gelabeld dus ik heb alleen mijn handbagage om mee te nemen. Dubai is zo groot dat je de tijd hier rustig door kunt brengen en ik heb bij het inchecken een gekregen om ergens te kunnen eten dit ivm de lange wachttijd, een erg goede service van de Emirates. Ik kies maar voor het zekere en ga naar de Mac Donalds. Het is er eeg druk maar gelukkig vind ik nog een plekje om te zitten. Al vroeg loop ik naar de gate vanwaar ik weer moet vertrekken dan zit ik er maar vast. Het vliegtuig is mooi op tijd en we kunnen ook weer op tijd vertrekken. Ik heb helaas geen gangpad stoel maar de vlucht is ook maar 3 uurtjes dus dat is te doen. We krijgen natuurlijk weer een maaltijd een soort van warm ontbijt met een omelet met een broodje en diverse andere dingen waaronder een heerlijke fruit salade. De vlucht verloopt voorspoedig en we zijn zelfs te vroeg in Delhi. Dit wordt voor mij een lange dag. Ik kom aan rond 9.00 uur en mijn binnenlandse vlucht is pas 16.45 uur. Ik ga eerst maar eens richting douane waar het erg rustig is, ik heb hier ook al een twee uur inde rij gestaan maar nu ben ik ik binnen 15 minuten aan de beurt. Helaas kan ik terug want ik had een formulier ingevuld maar er moest nog eentje bij dus nogmaals een ander formulier ingevuld en opnieuw in de rij, gelukkig bij deze rij geeft dat niet maar wel als je er na 2 uur achter zou komen. Bij de douane moet ik mijn vingerafdrukken laten controleren maar dat levert nogal problemen op. Het mini apparaatje ziet er ook niet echt geloofwaardig uit maar na een flink aantal pogingen lukt het dan toch alhoewel ik het gevoel heb dat het nog niet ging maar dat de man het wel zat was en dacht laat maar. Ik ga door naar de bagage band en gelukkig zie ik mijn gele backpack tevoorschijn komen en daarna ook mijn tweede koffertje. Helaas moet ik nu eerst van het vliegveld af en dan weer via een andere ingang door naar de binnenlandse vluchten. Maar omdat ik zo vroeg ben wil de man me nog niet doorlaten dus ik moet mijn vertier zoeken in een koffietentje en in een groep stoelen waar je kunt wachten. Dat gaat een lange zit worden. Drie duur voor inchecken mag ik pas verder naar domestic flights. Eerst maar eens plaats genomen in een stoel in de wachtruimte en proberen om nog een klein neemt bij te slapen dat is een soort van dommelen geworden maar wel lekker dat ik nog even mijn ogen dicht kon doen. Daarna richting coffee bar, waar er betere stoelen staan en met een cappuccino daar plaats genomen en ook daar weer heerlijk gedommeld. Zo 3.15 uur voor vertrek waag ik de stap dan toch maar en mag ik inderdaad door naar boven. Ook de rij daar is niet zo lang dus ik kan brij snel mijn bagage afgeven. Ik had 30 kilo want ik mocht met Emirates 2x 20 kilo meenemen maar met de binnenlandse vlucht slechts 15. Geprobeerd om de man met mijn charmes nog een beetje om te kopen en mijn kilo's iets te verlagen maar hij geeft aan dat dat niet kan omdat alles automatisch gaat dus ik moet gewoon betalen... 350 rs per kilo dus 5250 rs dat is ongeveer 70 Euro dus dat is even slikken. Eerst weer naar een ander loket om te betalen en dan kan de bagage door. Ik ga weer in de volgende rij voor de controle van de handbagage en dan heb ik nog een paar uur om even rond te neuzen en nog wat te eten. Ik kies maar voor jet zekere en neem een wat kip gefrituurd. Eigenlijk heb ik ook niet zo een honger. Als ik ruim op tijd bij de gate zit blijkt opeens dat het vliegtuig vanaf een andere gate vertrekt dus ik als een speer weer in de benen op weg naar een gate of 13 verder dus een kolere eind lopen maar gelukkig was ik ruim op tijd dus ik red het prima. Op tijd kunnen we baarden en het vliegtuig is erg leeg. We horen redelijk snel dat we vertraging zullen hebben om wat voor reden is me niet helemaal duidelijk dus het is een kwestie van wachten. Op een gegeven moment komen er nog heel veel passagiers binnen dus ik denk dat het een aansluitende vlucht was die vertraagd was. Maar gelukkig duurt de vlucht nu maar 60 minuten ipv 1.20 uur dus we halen weer tijd in. Tijdens de vlucht krijgen we ook nog een snack, een soort overleden wrap, water en koffie of thee. Al met al landen we 30 minuten te laat in Varanasi dus voor Indiase begrippen valt dat reuze mee. Mijn bagage is er redelijk snel en voor ik het vliegveld afstap zoek ik nog snel even een toilet op want ik weet dat we nog een ritje met de taxi tegoed hebben, zowel qua afstand als rijgedrag zou je last van je obstipatie kunnen krijgen. Buiten staat Dhiraj op me te wachten en het is heerlijk om elkaar weer echt in de armen te kunnen vallen ipv digitaal of via Skype te knuffelen. Er schijnen nog meer mensen meegekomen te zijn en inderdaad opeens hangen er nog een paar om mijn nek Kaushal, Chandu, Aradhana, Anil Rao en Mayanka Singh, dit is een nieuw meisje wat bij de vriendengroep is gekomen. Ze is hier een paar dagen omdat ze elders studeert. We verdelen iedereen over de taxi en de motor en gaan richting Varanasi altijd weer een helse rit maar ja zoals altijd gaat alles goed je moet er ook niet bij stilstaan het lijkt ook allemaal ongeorganiseerder dan het werkelijk is. Veel uiterlijk vertoon en veel claxons maar het valt altijd mee. Gelukkig kan ik nu "mijn" huis beter vinden dan de vorige keer en staat er ook geen Stier met flinke horens op me te wachten die me een por geeft dus mijn karma is beter dan de vorige keer toen ik hier arriveerde. Als we aankomen en ik naar boven loop waar mijn kamer is lijkt alles donker en afgesloten. En dat is het ook. Beneden wordt er een sleutel gegeven door iemand .... En inderdaad we kunnen binnenkomen maar dan blijken ook alle kamers op slot te zitten. Na war gebel door de jongens, lekker makkelijk, krijgen we te horen dat de sleutel in een la ligt..... Maar ja welke lade, dus alles over de kop getrokken maar nergens een sleutel die past. En ja hoor onder de tafel zit ook nog een lade en daar is eindelijk een sleutel die past. Mijn kamer is een andere dan de vorige keer maar groter en luxer want het is de kamer van de lady of the house herself. De kids vlij en nog even en vergapen zich aan de kamer en de badkamer en dan moderne zij ook naar huis want het is al laat en er zijn erbij die nog een eind weg wonen dus we nemen afscheid en ik spreek met Dhiraj af voor morgen om ge lunchen rond 12 uur in Open Hand café. Ik gooi mijn spullen aan de kant en ga ook vrij snel slapen want ik ben echt bekaf na zo een lange reis met weinig tot geen slaap, morgen zien we wel weer, welterusten