Zondag ... Kerkdag

Zondag 31 januari Bart is jarig, hiep hiep hoera

Vanmorgen maar eens uitgeslapen, het is tenslotte zondag en daarna lekker warm gedoucht.nou ja de douche doet het niet maar ik kan wel een emmer vol laten lopen met warm water en dan kan ik gewoon mandiën maar wel warm en dat is jet voornaamste. Ik wandel op mijn gemak naar Open Hand Café en tracteer mezelf als ontbijt op een heerlijke granola met yoghurt en honing en een pot rooibosthee. Cornelia komt nog even bij me zitten die had de trein naar Delhi gemist en moet nu morgen met het vliegtuig. We kletsen even en het blijkt dat ze voor open hand Varanasi nog een manager zoekt, reiny de vorige uit zuid Afrika is naar huis terug omdat haar dochter ziek is en omdat ze ook ongeveer de pensioen leeftijd had. Cornelia vraagt of het niks voor mij is.... Dat is het wel maar ik wil niet het hele jaar in India zijn met name niet in de periode april tm september het is me dan veel te heet en die vreselijke moesson dat trek ik echt niet. Maar toch was het wel een leuk aanbod als het voor 6 maanden was geweest. Ik had een afspraak gemaakt met 2 meiden van Fairmail die geen contact meer hebben met de andere tieners maar ik wilde hun wel graag ontmoeten want dat is tussen hun en daar heb ik niets mee te doen. Ik had afgesproken voor Open Hand en natuurlijk kwamen ze op de Indiase tijd, te laat. We gaan naar Cozy Corner een tentje waar ik veel zat en wat nu verkocht is aan iemand anders en stukken groter is geworden. We drinken een cola en kletsen even met elkaar. Ik heb voor hun beiden nog een mooi ketting meegenomen. Als we afscheid nemen ga ik richting The Bed om Banti te bezoeken. Die neemt gelijk mee naar Megah om te eten maar deze keer sla ik echt over omdat ik laat ontbijt heb gehad. Het is niet netjes maar ik wil echt niet volgestopt met eten zitten. Na de kuch brengt Banti me op de scooter naar Nagwa want ik heb afgesproken met Kaushal naar een soort kerkdienst te gaan. Ik word heel erg welkom geheten door zijn moeder en zijn zussen en er word gelijk thee voor me gezet en koekjes tevoorschijn getoverd. Daarna gaan we naar Lanka en aangezien we laat zijn brengt Sonu het broertje van Dhiraj me op de scooter. We komen aan bij een huis met een heerlijke tuin en we worden welkom geheten door 2 westerse mensen. Ze blijken uit USA te komen en de man spreekt zelfs Nederlands omdat hij een paar jaar in Nederland heeft gewoond tussen Apeldoorn en Zwolle geeft hij aan. Er komen wel meer mensen die ik ken en het is met name jeugd die er komt. Er wordt gelezen en gezongen en tussendoor vertellen mensen dingen die ze hebben meegemaakt en dingen waarvoor ze een gebed willen opzeggen. Aan het eind worden er groepjes gemaakt die samen met elkaar bidden. Aan het eind van de ontmoeting wordt er voor mij gebeden en met name voor mijn ziekte. Ik hoor dat de jongens van mijn groep al vaker voor mij hadden gebeden tijdens deze diensten, zo lief van hun. Ik ontmoet ook een vrouw die uit de USA komt en hier Hindi studeert aan BHU en een andere vrouw die een Gallery heeft. We lopen even met haar mee om de tekeningen te kijken die ze heeft gemaakt. Ze legt over de tekeningen het eea uit. Mijn oog valt direct op een hele mooi Ganesh en ze geeft aan dat deze me zal beschermen en me van alle kwaad zal ontdoen. Ik neem hem mee je weet maar nooit of het helpt. Na het korte bezoek nodigt ze me uit om nog een keer te komen en met haar naar de Monkey Temple te gaan. Ik ben daar al een paar keer geweest en steeds weer terug gegaan want het stikt er van de apen en ik ben als de dood voor deze beesten. Maar ze geeft aan dat ik berust met haar mee kan gaan en dat er niks kan gebeuren, we zullen het zien. Na het bezoek lopen we naar Dhiraj zijn huis terug waar we uitgenodigd zijn om te komen eten. Zijn moeder ontvangt me zoals altijd met open armen en ook zijn schoonzus en zusters zijn aanwezig. Eerst kijken we nog wat foto's van zijn trip onlangs naar Mumbai. Dan heeft zijn moeder het eten klaar, matter paneer met rijst en parantha natuurlijk weer een bord vol. Ik leg toch maar een parantha terug want als ik er 2 moet eten en rijst dat is me veel te veel. We krijgen ondertussen gezelschap van een huismuis die vrolijk door de kamer loopt en niemand reageert erop behalve ik natuurlijk. Na het eten brengen de jongens eerst Mayanka terug naar huis want die moet voor een bepaalde tijd binnen zijn. Ik wacht even op Dhiraj zijn vader die nog moet eten en na even met hem gesproken te hebben ga ik op de scooter met Sonu richting huis. Ik probeer als ik terug ben met mijn neefje Bart te Skypen maar er komt geen reactie. Dus ik Skype eerst maar met mijn moeder. Daar is alles goed en we wisselen wat nieuwtjes uit en daarna ga ik nog wat lezen en werk ik mijn blog bij. Welterusten