Thuis komen

Ik kom de nacht redelijk door maar we liggen in een hele rustige coupe. Geen gesnurk, geen jankende kinderen, geen mensen die in en uit bed stappen. Ik weet niet meer wanneer ik echt wakker ben maar het is ondertussen al licht aan het worden. Langzamerhand ontwaakt iedereen in de trein, de eerste verkoper met ontbijten lopen alweer door de trein. Ik had een paar bananen, water en wat droge soepstengels meegenomen dat miet voldoende zijn tot we in Benares aankomen. Onderweg horen we dat we zeker een uur vertraging zullen hebben. Dat is iets waar je gewoon rekening mee moet houden. Dhiraj gaat naar Gwen als we in Allahabad stoppen, Dit is een langere stop en dan kan hij de trein uit. Hij haalt Gwen naar onze coupe voor het laatste stukje samen. In het middelste bed aan de overkant lag een jongeman die bij ons komt zitten en graag met ons in gesprek komt. Hij is een 23 jarige student die naar de professor op de BHU (universiteit) gaat. Hij had ontbijt besteld en deelt dit rustig met ons drieën. Ik neem een paar kleine stukjes omdat ik het erg vindt dat wij zijn ontbijt opeten maar hij blijft maar ronddelen. De reis verloopt verder erg prettig en als je zo met elkaar kletst is het ook zo voorbij. Onderweg nog heel veel mooie tafereeltjes gezien omdat het nu licht is. Zo rond 11.30 uur zijn we in Benares. We proberen een OLA taxi te reserveren maar die zijn allemaal bezet dus we nemen 2 motor riksja's voor 300 rs (4 euro) samen. Al met al komen we zo rond 12.15 uur bij ons logeer adres. Vandana is er nog niet maat de zoon des huizes brengt ons naar mijn kamer, dezelfde als de vorige keer. Hij brengt ons thee, koekjes en water en geeft aan dat zijn moeder zo thuis komt. Even later is ze er inderdaad, ze zat vast, in de OLA taxi, in het verkeer.
We kletsen even bij na elkaar een dikke knuffel te hebben gegeven. Dan gaat ze de kamer van Gwen klaar maken want ze had begrepen dat die in februari kwam???
Gwen kan na een half uurtje ook naar de kamer. Daarna gaan we de stad in om iets te eten. Dhiraj is direct door naar huis gegaan want die moet gelijk nog werken. We gaan naar Aum Cafe want Shivani de eigenaresse is ook net terug uit India en het is wel leuk om haar weer te zien.
Net voor Aum lopen we Baba Govinda tegen het lijf. Die is ook onderweg naar Aum dus we gaan samen verder. Hij is wel een stukje ouder geworden en minder ter been. Het is ook afzien voor een man van zijn leeftijd.
Bij Aum krijgen we een warm welkom van Shivani. Ik neem een heerlijke lemon quenca, wat erin zit geen idee maar een heerlijk drankje, en een hele kleine mini pizza met verse groeten en kaas.
We kletsen even bij met iedereen en daarna gaan we richting The Bed om Banti dag te zeggen. Hij heeft het druk met Israëli's dus we gaan even richting Ganges om daar even rond te kijken.
Hij geeft aan dat hij Megha en Banku zo gaat halen dus dan kunnen we die ook zien.
Als we een half uurtje later terug komen zijn ze er allemaal en wat is Banku gegroeid zeg een knots van een jongen die echt niet te weinig eten krijgt. Heel veel baby vet op zijn armen en benen.
We blijven nog even maar het blijft druk in de winkel dus we vertrekken en komen een andere dag wel een keer terug.
We lopen via Assi crossing terug naar huis en gaan nog wat dingen inkopen bij het kleine winkeltje waar ik altijd kom. Helaas is de yoghurt boer dicht vandaag, iets met de familie.
Gelukkig kom ik verderop nog eentje tegen zodat ik nog heerlijke verse yoghurt mee kan nemen voor morgen vroeg met muesli en banaan.
We gaan dan rechtstreeks terug naar huis. Heerlijk vroeg gaan slapen om de uurtjes even in te halen. Het is nog steeds erg heet helaas maar met de ventilator aan gaat het redelijk, welterusten.