Een volle woensdag

Vanmorgen op mijn gemak de douche gebruikt gelukkig is er weer iemand vertrokken uit ons huis en we hebben het nu heerlijk rustig met twee mensen. Waarvan alleen ik gebruik maak van de keuken. Ik werk nog even wat dingen af die gisteren waren blijven liggen en dan loop ik na het ontbijt naar Aum Cafe waar ik Wade, een musicus, tref die daar al even zit. Het is druk dus ik schuif bij hem aan tafel aan. Als hij weggaat komt de volgende bekende Seth een jongen uit de USA die al heel lang in India heeft gewoond voor studie. Hij is hier nu voor 3 weken en het is leuk om hem sinds lange tijd weer teug te zien. Dan komen er nog meer bekenden Sabrena en Samuel een echtpaar uit USA, hij studeert hier muziek , speelt viool en ze zijn tuinarchitecten in Amerika. Sabrena is morgen jarig en ze bestellen Cinnamonrolls bij Aum café, die maken ze dan speciaal, en die zijn geweldig lekker. Ze geeft aan dat ze misschien nog wel een feestje geeft maar dat ik daar dan wel een berichtje van krijg. Vanaf Assi loop ik naar Lanka. Elke keer besluit ik toch maar om te lopen ipv een riksja te nemen maar mijn hielspoor geeft me nog veel pijn helaas. Af en toe slik ik een diclofenac maar daar wil ik gaan gewoonte van maken.
Ik trakteer mezelf vandaag op een late lunch/early diner bij Roma café. En ik wil eigenlijk wat anders bestellen maar kom toch weer uit bij mijn favoriet de kip met jus en champignons en Aardappel puree en verse gegrilde groenten. Het is niet zo heel druk dus al gauw mag ik aanvallen. Het smaakt weer heerlijk en ik geniet met volle teugen.
Vanaf Lanka loop ik terug naar huis zodat ik op tijd ben om te werken. Eten hoef ik vanavond niet meer de combi van lunch en diner bevalt me heel goed. Anil Rao komt met Chandu en Kaushal langs. Zijn zusje die ik 3 jaar geleden een hoorapparaat heb gekocht is eindelijk zover dat ze een implantaat kan krijgen. Met hulp van een aantal trusts die de meeste kosten betalen. Maar er is nog ongeveer 40.000 Rs (€500) om de kosten van medicatie, vervoer naar Mumbai, verblijf en speciaal eten voor Anusha nodig. Ik heb natuurlijk de meeste kosten al privé betaald en heb hem een toezegging gedaan van 20.000 Rs vanuit Chances 4 Children India. En hij kwam zelf met het idee om de oud vrijwilligers van Fairmail aan te schrijven en hun hulp te vragen dus samen met hem stel ik een mail daarvoor op. Die kan hij dan zelf versturen. De mannen vertrekken weer en ik ga weer aan het werk. Ik eet s Avonds nog wat fruit en probeer mijn waterpeil even omhoog te brengen. Het is natuurlijk weer laat als ik ga slapen maar mijn ochtend ritme start ook wat later op gelukkig en ik val hier altijd direct in slaap dus mijn uurtjes draai ik hier zeker. Welterusten.