Lunch bij mijn vriendje Dhiraj

Vanmorgen ontbijt thuis gehad en daarna om 10.00 richting de ayurvedische dokter Mukta gelopen.
Vandaag had ik mijn eerste behandeling in een reeks van 15 dagen.
Ze was er vandaag niet maar haar man, ook ayurvedisch arts, was het wel. We bespraken even mijn ziekte beeld en hij wist heel goed wat het was, dit in tegenstelling tot veel dokters in Nederland.
We namen mijn medicatie door en hij gaf aan dat ik daar gewoon mee door moest gaan, dat had ik ook al besloten, en dat de behandelingen er gewoon naast konden plaatsvinden zonder verdere ayurvedische medicatie. Ik werd gewogen, minus 3,2 kilo dus ik ben al aan het afvallen zoals altijd.
Vandaag stond er een poeder massage op het programma met daarna een sessie van 15 minuten stoombad, erg heftig met deze hete temperaturen maar ja wat moet dat moet.
De poeder massage was heerlijk en ik heb me echt 50 minuten volledig overgegeven bijna tot slapen toe.
Morgen gaan we weer verder.
Daarna ben ik naar Open Hand Cafe gelopen waar ik Gwen trof. Die vertelde dat ze eindelijk een appartement had gevonden, jippie ik dacht dat het nooit zou lukken. Ze gaat dit weekend al over en kan dan haar hele inboedel ook uit de opslag halen en in dat huis zetten. Mooi voor haar.
Ik ga met Dhiraj en een andere jongen van Open Hand Cafe uit Delhi, ben FF zijn naam kwijt, richting zijn huis om daar te lunchen en mijn telefoon en internet problemen proberen op te lossen. Ik voleg gewoon de instructie uit Nederland e die gaat goed totdat de telefoon moet worden gekoppeld aan het IP adres en dat lukt dus niet. Later blijkt dat VoIP hier illegaal is en dat je een speciale vergunning moet aanvragen. De man in de telefoonwinkel gaat het uitzoeken wat er wel en niet kan. Toch wel flink baken dat het niet een kabeltje inpluggen en gaan is zoals ze in Nederland tegen me hadden gezegd. We krijgen weer een fantastisch lunch van Dhiraj zijn moeder voor gezet, het smaakt geweldig maar is natuurlijk weer veel te veel. Na de lunch brengt Sonu , zijn broer, me op de brommer terug naar huis. Ik ga naar boven om een aantal verse flessen getapt water te halen want ik moest meer drinken volgens de dokter, een bekend iets voor me. Op Facebook lees ik van een bekende een slecht bericht maar ik weet niet wat er echt is gebeurd via een gezamenlijke kennis even FaceTime gevoerd en toen bleek haar ex man en vier van haar zoon overleden te zijn, nog een jonge kerel, vreselijk.
Ondertussen is het rond half 5 en het is wat minder warm dus ik ga richting Viyaya om boodschappen te doen bij Spencer's. Ik heb een tas vol voor nog geen 10 euro. Thuisgekomen ga ik eerst de boodschappen inruimen in de koelkast en dan schik de aardappels om een Duitse kartoffel salad te maken. Lekker makkelijk met aardappels, uitje, peper en zout en Mayo. Dan heerlijk een paar dagen in de koelkast en hoe langer je wacht des te lekkerder wordt hij. Gwen komt langs die moet via Skype bellen met haar bank maar het lukt niet via haar tablet dus dan de mijne maar proberen en dat lukt prima. Haar pasje is geblokkeerd, gewoon te vaak een verkeerde code geprobeerd, en moet worden vrijgegeven. De bank in Amerika biedt een gratis nummer om via Skype te bellen geweldig.
Als ze weer weg is maak ik een heerlijk bakkie koffie en heb ik een Skype afspraak met degen die me begeleidt in mijn ziekte proces. Fijn om Anniek te spreken.
Daarna even met Robert, mijn opdrachtgever, gesproken overval VoIP problematiek. We moeten maar kijken of er een oplossing komt/is.
Ik ga wat crackers als diner eten met een plakje kaas en dat terwijl ik geen kaas eter ben. En wat voor kaas .... Van die weke plakjes die je op een hamburger kunt leggen maar je weet niet half hoe lekker die zijn als je niks anders hebt.
Als fruithapje pak ik een heerlijk appel en dan heb ik meer dan genoeg.
Nog even dagboek bijwerken en dan heerlijk slapen.