The After Party - Reisverslag uit Hardenberg, Nederland van Petra Wal - WaarBenJij.nu The After Party - Reisverslag uit Hardenberg, Nederland van Petra Wal - WaarBenJij.nu

The After Party

Door: Petra van der Wal

Blijf op de hoogte en volg Petra

12 Mei 2013 | Nederland, Hardenberg

Na een hele goede periode in Indiia zonder ziek te zijn geweest heb ik helaas na terugkomst in Nederland niet zo goed nieuws. Zoals ik jullie in mijn verslagen al schreef had ik de laatste nachten in India last van mijn zij. Het leek op een hele stevige spierpijn. Na terugkomst in Nederland had ik of wel last maar met de fijne pijnstillers uit India kon ik het aardig goed handelen. Ik had direct na mijn thuiskomst de nodig afspraken staan inzake een nieuwe detacheringsopdracht dus met volle moed ging ik op pad. Elke dag kreeg ik echter weer meer last van mijn zij. Als echte internetfreak had ik al de nodige info op internet opgezocht n daar werd ik niet vrolijk van. Een klaplomg kwam nog het dichtste bij qua klachten maar ik ben niet het pro type dat een klaplong zou kunnen hebben: heel lang, erg dun en vaak mannen maar ja je zult zien dat de uitzondering de regel bevestigd. Ik besloot dus toch maar eens even de huisarts te bezoeken en deze stuurde me na onderzoek naar huis met de mededeling dat het aanhechtingspunten van de wervels zijn die spierpijn gaven, gelukkig geen klaplong dat sloot hij direct uit. Ik kreeg dus een hele lading Morfine mee naar huis en mag 3x per dag geoorloofd high worden. Na de dokter bij Angelique even aangeschoven voor een heerlijke lunch en toen naar huis en ik mag zeggen het ging reclelijk goed maar ja achteraf blijkt mijn pijngrens behoorlijk te zijn opgeschoven. 'S avonds had ik nog een bruiloft van een buurmeiden die ook de assistente van mijn huisarts is. Dus ik had nog uit de lol tegen de dokter gezegd fijn dat u ook op het feest bent mocht ik nog wel een dokter nodig zijn. Aangezien ik geen alcohol mag drinken met de morfine nam ik de buren mee in mijn auto naar Dalfsen. Het was voor mij geen hosfeest maar ik heb toch redelijk goed de avond op een stoel door kunnen brengen. Zo tegen 1.00 uur was ik thuis en ik had bij voorbaat al een morfine genomen zodat die alvast werkte als ik thuis kwam. Na een kwartier in bed te hebben gelegen kreeg ik een gigantische pijnaanval, ik heb zo nooit gehad maar ik hoor mensen weleens over een galstenen of nierstenen aanval zoiets was dit ook. Ik lag in bed en kon er op geen enkele manier uitkomen, elke beweging verging ik van de pijn. Na de aanval nog maar een morfine opgenomen maar kort daarop had ik weer een aanval die eigenlijk nog wel heftiger was. Na dik twee uur heftige pijn greep ik toch maar de telefoon om de huisartsenpost te bellen. Half huilend en kreperend van de pijn legde ik mijn verhaal uit. Ik kon direct komen maar ja ik kon echt niet autorijden...hoe? Angelique had altijd gezegd dat ik kon bellen dus ik trok de stoute schoenen aan en ze nam ook direct op. In de tijd daartussen probeerde ik wat kleren aan te trekken en ik nam de meest belangrijke spullen maar alvast mee want mijn water zei me dat ik even niet weer thuis zou komen ..... In de auto in bloedspoed naar Hardenberg gereden waar ik om 4.30 uur aankom en ik nog minstens 15 minuten op de dienstdoende arts moest wachten die zo te zien uit bed was getrommeld. Ze hoorde mijn klachten aan onderzocht me en zei....Tsja ik weet het niet, nee ik ook niet vandaar dat ik hier ben. Ze belt met de eerste hulp en geeft me aan daar naartoe te gaan. Er is echt niets te doen op de eerste hulp ik ben de enige die er is. Nou en dan begint het circus met alle onderzoeken, bloed prikken, echo's, X ray en CT scan. Al met al is het ondertussen 10.00 uur voor ik hoor waar ze aan denken, een dubbele longembolie met vocht achter de ene long, aan de kant waar ik de vreselijke pijn voel. Dus dat wordt een opname zoals al door mijn water gevoeld. Johan gaat ondertussen naar huis die kan tot niets meer doen. Ik wordt na verloop van tijd op de tijdelijke afdeling van de eerste hulp geplaatst in afwachting van mijn toekomstige woon- en verblijfplaats. Ik bel ondertussen mijn ouders vast, die zullen wel schrikken want mijn moeder heeft ook al een paar longembolie's gehad die weet wat het is. Gelukkig kom ik niet erg ziek over aan de telefoon dat scheelt wel. Ik beloof hun te bellen als ik op zaal lig. Ik krijg alvast een lunch met een lekker kopje soep en daar heb ik ondertussen ook wel zin aan. Na de lunch ga ik naar de zaal 2e etage kamer 231 op de longafdeling. Er liggen al twee ander vrouwen, ouderen en het is een kamer met 6 bedden. Ik kan nog mooi kiezen om aan het raam te liggen dus dat lijkt me een strak plan. We hebben een mooi uitzicht op de tuin en de vijver. Tegen de avond komt de dokter en die geeft aan dat ik best wel geluk heb gehad. Ze denken dat ik in India al last hiervan had gezien mijn klachten daar en dat de lange vliegreis mij genekt heeft. Daarna in Nederland nog 10 dagen doorgelopen. Als een bloedprop los was geschoten en naar de hersenen of het hart was doorgeschoten dan was het heel anders afgelopen. Ik heb toch weer een beschermengeltje op mijn schouder gehad. Ik zal behandeld worden met bloedverdunners en dan kijken ze of het beter wordt
Helaas niet zo een goed bericht na de geweldige 2 maanden in India maar ja ook dit zal wel weer goed komen voor ik echt een oud wijfie ben.
Groeten uit Ropcke Zweers Ziekenhuis in Hardenberg

Petra

  • 12 Mei 2013 - 11:14

    Janny Van Den Broek:

    Dag Petra,
    Een beetje een anticlimax na zo'n fantastische 2 maanden in India. Het geeft je misschien wel de tijd om eens rustig terug te kijken op wat je de laatste 2 maanden allemaal hebt gedaan en bereikt met je tieners.
    Van harte beterschap!

  • 12 Mei 2013 - 11:20

    Herma:

    Jeetje !!!!!!!! Beterschap

  • 12 Mei 2013 - 11:34

    Petra Oord:

    Lieve Petra,
    O jeee.......! Wat een verhaal!Jij maakt ook wat mee!
    Ik bewonder je kracht en je moed, ik wens dat die je heel veel goeds gaat brengen.
    Liefs,
    Petra Oord

  • 12 Mei 2013 - 11:58

    Engelien:

    Hallo Petra, wat maak je nu, dat is schikken, gelukkig ben je weer op je thuishonk. Ik hoop dat alles weer goed komt. Laat je lekker verwennen en gauw beter worden. Groetjes Joop en Engelien.

  • 12 Mei 2013 - 13:47

    Gretha Smit:

    Hallo Petra,
    Wie had dit kunnen denken dat dit er achterweg zou komen. Vreselijk balen en een dikke kater na zo'n waanzinnige mooie tijd in India. het zet je gelijk weer met beide benen op de grond lijkt me.
    Hoop dat je voorspoedig herteld en dat jij je snel weer het dametje voelt.
    Sterkte ermee en beterschap.
    Lieve groetjes van Gretha Smit

  • 12 Mei 2013 - 17:23

    Harriet:

    Hoi Petra
    Wat heb jij een geluk gehad zeg, voor het zelfde geld was het inderdaad anders afgelopen.
    Goed naar je lichaam luisteren hè?
    Heel veel beterschap, liefs Peter Harriet. Xx

  • 12 Mei 2013 - 21:03

    Ina V Dijk:

    Hoi Petra
    Wat een heftig verhaal en zo lang moeten wachten met al die pijn voordat ze eindelijk weten wat er met je aan de hand was.
    Laat je stem horen en dan met kracht!
    Spoedig beterschap!
    Groetjes Ina v Dijk

  • 12 Mei 2013 - 23:14

    Margot Oomen:

    Potverdorie zeg Petra! Ik wens je heel veel beterschap toe en ben blij dat ze de oorzaak tijdig hebben gevonden! x

  • 13 Mei 2013 - 08:29

    Peet & Liel:

    Hoi Petra,

    Nou dat is geen leuke afsluiting van je reis!!! Gelukkig is het nog goed afgelopen en kun je nu nergens beter zijn dan in een ziekenhuis. We wensen je een spoedig herstel en veel beterschap toe!!
    Ziek het goed uit en ga niet te snel weer aan de gang!!!!!Gun je lichaam de nodige rust ....!

    Lieve" beterschapgroetjes" uit Dongen
    Peet & Liel

  • 13 Mei 2013 - 17:54

    Jolanda:

    Hoi petra,
    Van harte beterschap hoor! Hoop dat je weer gauw uit het ziekenhuis bent,
    Ook al heb je dan een mooi uitzicht.
    Groet uit Leeuwarden

  • 13 Mei 2013 - 18:39

    Arend En Grietje Knegt Sleen:

    Hallo Petra,
    Bij het lezen van je mail zijn we wel geschrokken wat je nu is overkomen , we zullen hopen dat je hiervan weer snel zult herstellen en wensen je het allerbeste. De hartelijke groeten uit Sleen.

  • 16 Mei 2013 - 19:16

    Femmi:

    Hoi Petra,

    Hoe gaat het nu?
    Ben je alweer aan de beterende hand?
    Ik wens je beterschap, groetjes en sterkte!

    Femmi.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Petra

iedereen die wil kan meereizen via mijn reisdagboek

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 2216
Totaal aantal bezoekers 202601

Voorgaande reizen:

19 Januari 2023 - 09 April 2023

Back to Benares

04 Oktober 2022 - 05 December 2022

De terugkeer na 2,5 jaar COVID in Nederland

21 Januari 2020 - 01 April 2020

Na de feestdagen terug naar huis

07 Oktober 2019 - 08 December 2019

Oktober 2019 terug naar Benares

01 Februari 2019 - 07 April 2019

Eindelijk mag ik weer terug naar mijn India

09 Oktober 2018 - 10 December 2018

Terug naar mijn tweede vaderland

29 Januari 2018 - 29 Maart 2018

Chances 4 Children India op werkbezoek

08 Oktober 2017 - 06 December 2017

Chances 4 Children India

28 Oktober 2016 - 02 December 2016

reis met een missie

26 Januari 2016 - 26 Februari 2016

Terug naar mijn tweede vaderland en mijn familie.

30 Augustus 2014 - 05 November 2014

Back home to MY Varanasi

01 Januari 2014 - 02 Februari 2014

Vrijwilligerswerk in Varanasi India voor Fairmail

02 Maart 2013 - 02 Mei 2013

Long time volunteer in Varanasi, India

31 Maart 2012 - 21 April 2012

Vrijwilligersreis straatkinderen in India

15 September 2011 - 07 Oktober 2011

Afrika's best bewaarde geheim, een festivalreis

05 November 2010 - 27 November 2010

Rondreis Zuid India

29 Juni 2010 - 08 Juli 2010

Ayurvedische kuurreis naar Kerala India

05 Oktober 2009 - 28 Oktober 2009

Terug naar India

30 November -0001 - 30 November -0001

Ladakh, Praag, Beijing, Equador en Bonaire

Landen bezocht: