Politie inval
Door: Petra van der Wal
Blijf op de hoogte en volg Petra
19 April 2013 | India, Benares
Vanmorgen toen ik aankwam bij Sparsa zaten er allemaal mensen buiten en je voelde dat er iets an de hand was. De dokter was druk aan de telefoon en iedereen had een trieste blik. Wat bleek vertelde de dokter me Manouch de jongen die mij ook vaak masseert was gistermiddag opgepakt door de politie omdat een toerist hem had beschuldigt van ongewenste intimiteiten. Het is een vader uit Engeland met een zoontje van 13, ik ben ze eergisteren tegengekomen bij Cosy corner een vreemd stel en de vader beschuldigt Manouch er dus van dat hij met de massage dit bij de zoon zou hebben geflikt. Direct is hij dus opgepakt en in de cel gestopt op basis van deze beschuldiging en vandaag moet hij door naar de rechtbank begreep ik uit het verhaal maar hij zit gewoon vast nu, triest maar ja als het waar is is het natuurlijk terecht maar zover ik hem kan beoordelen is hij erg discreet richting zijn klanten. Hij werkt hier ook al 9 jaar en ik heb hem ook vorig jaar als masseur gehad en toen ook erg prettig in de omgang. Maar ja ik kan niet oordelen dus dat doe ik ook niet. Ik krijg dus niet mijn oliebadje maar een massage ban RajKumari en een stoombad na, ook goed. Als ik in het stoombad lig, een afgesloten houten ton waar je in ligt, komt er politie binnengestormd blijkbaar zijn ze het plaats delict aan het verkennen en ik verwelkom hun met Namaste, ze kijken wat rond en vragen wat aan de dokter en dan wordt ik weer met rust gelaten in mijn stoombadje. Ik hoor ze buiten nog flink met elkaar discussiëren en RajKumari komt haar excuus aanbieden, niet nodig. Na mijn behandeling zit ik in de wachtkamer nog even na met RajKumari als er een klein iel oud vrouwtje huilend binnen komt, het blijkt de moeder van Manouch te zijn, helemaal van streek. Ze heeft haar man verloren en Manouch is de enige man in het gezin dus ze zal wel afhankelijk zijn van hem qua inkomen. Een triest gezicht. De dokter geeft aan dat ze nu naar het politiebureau gaan om te proberen of ze hem vrij kunnen kopen via de rechtbank want anders zit hij zeker nog tot na het weekend vast. Ik wens ze veel sterkte met de situatie want het staat ook al in de krant breed uitgemeten dus voor Sparsa, welke een goed naam heeft ook bij de locale bevolking, geen goede reclame. Ik ga bij Open Hand even een heerlijke bak koffie drinken en neem een tonijn sandwich met salade, die smaakt heerlijk, eindelijk wat anders dan de tomaat, kaas, komkommer sandwiches die ze hier overal verkopen. Ik werk even snel mijn dagboek bij en dan ga ik per riksja richting kantoor om nog even een paar uurtje plat te gaan en de les nog even voor te bereiden van vanmiddag. Voordat de les begint krijgen enkele tieners nog een ander fototoestel Johan 1 van de medereizigers in onze trip heeft een Canon spiegelreflex geschonken en Anshu is de gelukkige om deze te mogen gebruiken. Dan hebben Sandhya en Aradhana voor de trip een andere camera gekregen en hun oude camera gaat door naar Suman en Chandu. Ik heb vanmiddag een les van de feedback op e foto's van maart van de tieners. Dit is een topmaand geweest ze hebben de meeste foto's ooit gemaakt in deze maand 10.600 en dat met 7 fotografen want na de eerste week was er eentje geschorst voor een maand ivm 3 x te laat verschijnen zonder geldig reden. Dus je kunt wel nagaan dat er ook een hoop feedback van Janneke op de foto's was. Een paar tieners gaan aan de slag met fruit voor beterschapskaarten want het vorige fruit zag er een beetje smerig uit. Ik heb mijn best gedaan om fruit te kopen wat er nu wel goed uitziet. Ook zijn er een paar andere tieners begonnen met andere beterschapskaarten met beertjes die in de pleisters en het verband zitten, we plakken wat af vandaag uit de eerste hulp kist. Als je alleen zo een groep van 8 tieners hebt is het best druk twee uurtjes lang, de ene roept om hulp de ander roept om de gemaakte foto's te bekijken etc maar wel erg leuk. Na de les bespreekt Peter nog het eea met de tieners mbt het beleid van wie er mee mag op de trip in India die 2 x per jaar is en wie er tzt mee mag naar Nederland. Er schijnt nogal wat verwarring over te zijn en tieners die denken dat er andere tieners worden voorgetrokken. Zo zie je maar kinderen zijn overal ter wereld hetzelfde, in welk land of cultuur dan ook. Ik ben wel benieuwd wie er waarschijnlijk volgend jaar naar Nederland komen maar dat is afhankelijk van het feit wie er een paspoort en nog belangrijker een visum kan krijgen. Mensen in India hebben over het algemeen geen geboortecertificaat welke je nodig bent voor de aanvraag van een paspoort en vaak weten ze niet eens wanneer ze geboren zijn, daar is het land niet op ingericht en het is ook niet beheersbaar met zoveel miljoenen mensen. Ze weten eigenlijk niet eens hoeveel mensen er in India wonen dat is ook echt een hele grote schatting. Dus het konden er nog wel eens veel meer zijn dan nu wordt aangenomen. Voor Aradhana komt er nog een moeilijkheid bij die woont officieel in een andere staat Bihar maar woont hier (denk ik) illegaal voor de studie met haar familie dus haar ouders moeten terug om daar eea te regelen. Dan moeten er naast het geboortecertificaat. Pasfoto's ook nog politieverklaringen bij en hiervoor moet je 3 x op het politiebureau verschijnen, wat een bureaucratie. Er zijn 4 kandidaten voor Nederland Kaushal ( de enige die de papieren al rond heeft), Aradhana, Sandhya en Anil Rao (die vorig jaar met Dhiraj zou komen maar niet op tijd zijn paspoort had en nu nog steeds niet dus 1,5 jaar later). Als ze de papieren rond hebben volgen er interview rondes en wordt er gekeken naar inzet en resultaat en dan beslissen Peter en Janneke wie er mogen komen. Altijd spannend voor de kids en voor hun ouders ook dat hun kind zo ver weggaat natuurlijk. Dan is het tijd voor de Samosa's en moeten we wachten tot 19.30 uur dan hebben we een Skype gesprek met Fairmail Peru, het is daar dan rond 9 uur in de ochtend. Helaas valt net voor het gesprek alle stroom uit dus dit wordt in een rap tempo hersteld , een half uur, maar ja weten het This is India. Maar we hebben toch de kans om met Peru te skypen en dat is leuk. Er zijn wat tieners stiekem een beetje verliefd op elkaar dus er wordt over een weer geflirt. We steken de betreffende tieners lekker de gek aan. Na de Skype meeting, ondertussen 21.15 uur gaan de kids huiswaarts en wij genieten van de rust om ons heen. Helaas geeft Internet de geest dus ik ga vroeg naar mijn alweer bloedhete slaapkamer.
Heel veel lieve groetjes Petra